به گزارش مجله خبری نگار، در حال حاضر، این دارو برای درمان بیماری ویلسون استفاده میشود، اختلالی که در اثر تجمع مس اضافی در بدن ایجاد میشود. بر اساس مطالعهای که توسط محققان دانشگاه نیو ساوت ولز (UNSW Sydney) انجام شده است، این دارو میتواند اثربخشی ایمونوتراپی را افزایش دهد، شانس موفقیت را افزایش دهد و میزان بقا را دو برابر کند.
ایده درمان استفاده از TETA (تری اتیلن تترامین) است که به عنوان CuPrior به بازار عرضه میشود، که برای کاهش اندازه تومورها و افزایش توانایی سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با بیماری کار میکند. آزمایشات روی موشها نشان داده است که این دارو با انتقال مس به سلولهای ایمنی، مانند نوتروفیل ها، نوعی گلبول سفید خون که به بدن کمک میکند تا با عفونت و بیماری مبارزه کند، به تضعیف تومورها کمک میکند.
نویسنده اصلی این مطالعه، استادیار اورازیو ویتوریو، از دانشکده علوم زیست پزشکی دانشگاه نیو ساوت ولز، گفت: "این دارو یک اثر دوگانه دارد: تومور را ضعیف میکند و به سیستم ایمنی بدن کمک میکند تا قویتر شود و پاسخ بدن به ایمونوتراپی را بهبود بخشد.
ویتوریو افزود که این اثر به ایمونوتراپی فعلی نوروم اجازه میدهد تا به نتایج بهتری دست یابد و میزان بقای کودکان مبتلا به این بیماری را از ۱۰ درصد به ۵۰ درصد افزایش دهد.
علیرغم درمانهای تهاجمی موجود در حال حاضر، کودکان مبتلا به نوروم پرخطر تنها ۵۰ ٪ شانس زنده ماندن دارند و در صورت عود بیماری، به ۱۰ ٪ کاهش مییابد.
دکتر گوردین روان، نویسنده اصلی این مطالعه، از دانشکده پزشکی بالینی دانشگاه نیو ساوت ولز، گفت: "حذف مس از تومورها یک پیشرفت بزرگ در درمان نوروکارسینوم است، غیر سمی است و هیچ عارضه جانبی نگران کنندهای نشان نداده است. او اضافه میکند که این درمان ممکن است کیفیت زندگی کودکان مبتلا به این سرطان کشنده را بهبود بخشد.
محققان این دارو را در مدلهای حیوانی آزمایش کردهاند و قصد دارند سال آینده یک آزمایش بالینی چند ساله را آغاز کنند. هدف این کارآزمایی آزمایش اثربخشی درمان در انسان است، به این امید که نرخ بقا و کیفیت زندگی کودکان مبتلا به نوروکارسینوم را بهبود بخشد.
اگر این دارو در این آزمایشات موثر باشد، میتواند در آینده نزدیک بخشی از درمان معمول این نوع سرطان شود.
روآن خاطرنشان کرد که استفاده مجدد از داروی موجود در مقایسه با توسعه داروهای کاملا جدید، که معمولا ۸ تا ۱۳ سال طول میکشد تا توسعه یابد و تا ۴.۷ میلیارد دلار هزینه دارد، باعث صرفه جویی در زمان و هزینه میشود.
نتایج این مطالعه در Nature Communications منتشر شده است.
منبع: Medical Express