نابود کردن ایمیل امری غیرممکن!

به گزارش مجله خبری نگار/روزنامه اطلاعات، تلاش برای نابود کردن ایمیل (Email) نیازمند به‌کارگیری ده‌ها فناوری در زمینه ارتباطات است. پیام‌رسان فوری «اِی او اِل» یا (AOL) Instant Messenger سعی کرد ایمیل را نابود کند؛ MySpace هم همین کار را کرد. سپس نوبت Facebook و Slack و Symphony و WhatsApp رسید تا شانس خود را امتحان کنند. علی  ‌رغم همه اینها ایمیل همچنان پا برجا است. روزانه میلیون‌ها کاربر در سراسر دنیا میلیون‌ها ایمیل ارسال می‌کنند. به عبارتی می‌توان گفت ایمیل گسترده‌تر از Facebook و WhatsApp است و شاید از خود اینترنت هم وسعت بیشتری داشته باشد!

ایمیل علی‌رغم همه رقبایش یک استاندارد همگانی است و به شرکت یا شخص خاصی وابستگی یا اختصاص ندارد. هیچ فرد یا کمپانی صاحب پروتکل SMTP که برای ارسال ایمیل از آن استفاده می‌کنیم نیست و هیچ فردی مالک استاندارد‌های POP و IMAP که برای چک کردن ایمیل‌های خود از آنها استفاده می‌کنیم نیست.

افراد بی‌شماری هنوز آدرس یاهو یا جی‌میل دارند، چون ایمیل آنها هویتی است که مثل شماره تلفن یا آدرس خانه برایشان اهمیت دارد. هنوز هم رسید‌ها و صورت‌حساب‌ها و شماره سریال‌های تأیید شده را به آدرس ایمیل می‌فرستند. یک آدرس ایمیل به کاربر خود اعتبار می‌بخشد و درواقع قلمرویی است که ثابت می‌کند محل کار شما واقعاً در جایی است که ادعای آن را داریم. شاید هر شرکت یا مؤسسه‌ای برای اطلاع‌رسانی از پیام‌رسان‌های رایج جدید استفاده نکند یا حتی پیامک نفرستد ولی بیشتر آنها از ایمیل استفاده می‌کنند. این سیستم به‌قدری وسیع و متنوع است که هر شخصی می‌تواند آن را برای خود کنترل کند.

اکنون چند دهه است که ایمیل بخشی از زندگی رایانه‌ای ما شده است؛ مطمئن‌ترین و جهانی‌ترین شیوه ارتباطی است که تا به امروز به‌صورت آنلاین ایجاد شده است. برای داشتن آن همه چیز فراهم است؛ راه ارتباطی رایگان و استفاده از آن آسان است، همه افراد ماهیت آن را درک می‌کنند و روشی پیشنهاد می‌کند تا به کمک آن به‌طور قطع به هر کسی که می‌خواهیم دسترسی پیدا کنیم.

البته فناوری که در پس ایمیل عمل می‌کند چالش‌های خود را دارد. با توجه به این‌که چیز‌هایی مثل SMTP و IMAP بسیار گسترده و متداول هستند، به‌روزرسانی آنها دشوار است. ایمیل با مشکلات امنیتی نیز روبه‌روست، زیرا به‌راستی ضعیف‌ترین لینک در کل سیستم اینترنتی محسوب می‌شود. اسپام یا هرزنامه (Spam) نیز مشکلات خاص خود را دارد ولی سازندگان اذعان می‌دارند که به‌طورکلی ایمیل زیرساخت خوبی دارد. اگر چه در گذشته Facebook، Signal و Slack همه عزم خود را جزم کرده بودند تا گوی سبقت را از ایمیل بربایند، اما از سوی دیگر شرکت‌هایی که Gmail، Outlook و برخی استارت‌آپ‌های (Startup) مهیج را مدیریت می‌کنند با جدیت به دنبال یافتن شیوه‌هایی هستند تا ایمیل بتواند به روند خود ادامه دهد. همه آنها در یک مورد هم‌عقیده هستند: «مشکل خود ایمیل نیست بلکه این رابطه ما با سیستم ایمیل است که به‌اصطلاح شکرآب شده است و این قابل اصلاح است.»

در یک یا دو دهه اخیر افزایش استفاده از تلفن‌های هوشمند، ایمیل را به یک تجربه سیار اجتناب‌ناپذیر تبدیل کرده است ولی قوانین و قرارداد‌های اجتماعی بر نگارش ایمیل‌ها حاکم است که این امر سبب می‌شود ارسال ایمیل برای کاربر سخت و کسالت‌آور شود. مکاتبات ایمیلی شامل پرسش‌ها و برنامه‌ریزی‌های زیادی است که اینها نیز سرعت ایجاد ارتباط را کند می‌کنند.

موضوع دیگر انتظار کشیدن برای دریافت پاسخ ایمیل است. چون می‌توانیم ایمیل‌های خود را در هر زمان و مکانی چک کنیم، ارسال‌کننده از ما انتظار دارد که هرچه سریع‌تر در هر جا که هستیم به ایمیل او پاسخ دهیم. حتی اگر نشانه‌ها و اخطار‌هایی که حاکی از ورود ایمیل جدید هستند را خاموش یا غیرفعال کنیم. inbox به‌قدری زود پر از ایمیل خوانده‌نشده می‌شوند که توجه ما ناخودآگاه به آنها جلب می‌شود. در چنین وضعیتی یک افزونه مرورگر (Browser extension) دیگر به نام Boomerang با گزینه‌ای به نام Inbox Pause می‌تواند کمک‌رسان باشد. این ابزار فقط روزی چند مرتبه پیغام‌های دریافتی را به Inbox می‌اندازد. Inbox Pause کاربر‌ها را تشویق می‌کند تا پاسخگوی اتوماتیک را که فعال کند؛ یعنی اعلام می‌کند که تا چند ساعت دیگر ایمیل را دریافت نخواهد کرد.

حقیقت نا خوشایندی که باید با آن مواجه شویم این است که تنها راه تثبیت کردن جای پای ایمیل درست کردن وضعیت ناامنی خودمان است که چنین امری بعید به نظر می‌رسد. همه کاری که سازندگان ایمیل در این میان می‌توانند انجام دهند این است که کمک کنند تا ما از کوه ایمیل با سهولت بیشتری بالا برویم. در حال حاضر Gmail تأمین‌کننده پیشرو ایمیل به کاربر‌ها است. Gmail بیش از یک میلیارد کاربر دارد و به‌سرعت در حال رشد کردن است. این در حالی است که همه رقبای آن به انزوا می‌روند. این بدان معنا است که Gmail قدرت تعیین استاندارد‌ها و قواعد و تغییر نحوه ارسال و دریافت ایمیل را دارد.

اگر Gmail یا Outlook می‌توانند برای پایداری خود در تمامی عرصه‌های رقابت کاری کنند، باید ایمیل را نیز در حرکتی رو به جلو قرار دهند. همه داده‌های لازم درست آن جا در Inbox ما هستند و شرکت‌ها در سراسر دنیا به‌سختی در تکاپو هستند تا محتویات آن را برای ما سازماندهی کنند و به ما بگویند که با پیغام‌های دریافتی چه کنیم. پس باید از ایمیل حمایت کنیم؛ چراکه یکی از چند وسیله ارتباطی جهانی رایگان و همگانی است که برای ما باقیمانده است. در ضمن چه بخواهیم چه نخواهیم، به‌شدت به آن وابسته هستیم.

افراد زیادی که کارشان ساختن اپلیکیشن‌ها و نرم‌افزار‌های مربوط به ایمیل است، مانند سازندگان Edison، معتقدند که آینده ایمیل در حیطه ارتباطات نیست و نشانه‌های آن نیز به‌وضوح دیده می‌شوند؛ بسیاری از ایمیل‌ها بی‌پاسخ می‌مانند. کار اصلی ایمیل در حقیقت این است که مخزنی باشد برای همه نوع اطلاعات ممکن در مورد هر کدام از ما.

ضمیمه دانش روزنامه اطلاعات نوشت: تلاش برای نابود کردن ایمیل (Email) نیازمند به‌کارگیری ده‌ها فناوری در زمینه ارتباطات است. پیام‌رسان فوری «اِی او اِل» یا (AOL) Instant Messenger سعی کرد ایمیل را نابود کند؛ MySpace هم همین کار را کرد. سپس نوبت Facebook و Slack و Symphony و WhatsApp رسید تا شانس خود را امتحان کنند. علی  ‌رغم همه اینها ایمیل همچنان پا برجا است. روزانه میلیون‌ها کاربر در سراسر دنیا میلیون‌ها ایمیل ارسال می‌کنند. به عبارتی می‌توان گفت ایمیل گسترده‌تر از Facebook و WhatsApp است و شاید از خود اینترنت هم وسعت بیشتری داشته باشد!

ایمیل علی‌رغم همه رقبایش یک استاندارد همگانی است و به شرکت یا شخص خاصی وابستگی یا اختصاص ندارد. هیچ فرد یا کمپانی صاحب پروتکل SMTP که برای ارسال ایمیل از آن استفاده می‌کنیم نیست و هیچ فردی مالک استاندارد‌های POP و IMAP که برای چک کردن ایمیل‌های خود از آنها استفاده می‌کنیم نیست.

افراد بی‌شماری هنوز آدرس یاهو یا جی‌میل دارند، چون ایمیل آنها هویتی است که مثل شماره تلفن یا آدرس خانه برایشان اهمیت دارد. هنوز هم رسید‌ها و صورت‌حساب‌ها و شماره سریال‌های تأیید شده را به آدرس ایمیل می‌فرستند. یک آدرس ایمیل به کاربر خود اعتبار می‌بخشد و درواقع قلمرویی است که ثابت می‌کند محل کار شما واقعاً در جایی است که ادعای آن را داریم. شاید هر شرکت یا مؤسسه‌ای برای اطلاع‌رسانی از پیام‌رسان‌های رایج جدید استفاده نکند یا حتی پیامک نفرستد ولی بیشتر آنها از ایمیل استفاده می‌کنند. این سیستم به‌قدری وسیع و متنوع است که هر شخصی می‌تواند آن را برای خود کنترل کند.

اکنون چند دهه است که ایمیل بخشی از زندگی رایانه‌ای ما شده است؛ مطمئن‌ترین و جهانی‌ترین شیوه ارتباطی است که تا به امروز به‌صورت آنلاین ایجاد شده است. برای داشتن آن همه چیز فراهم است؛ راه ارتباطی رایگان و استفاده از آن آسان است، همه افراد ماهیت آن را درک می‌کنند و روشی پیشنهاد می‌کند تا به کمک آن به‌طور قطع به هر کسی که می‌خواهیم دسترسی پیدا کنیم.

البته فناوری که در پس ایمیل عمل می‌کند چالش‌های خود را دارد. با توجه به این‌که چیز‌هایی مثل SMTP و IMAP بسیار گسترده و متداول هستند، به‌روزرسانی آنها دشوار است. ایمیل با مشکلات امنیتی نیز روبه‌روست، زیرا به‌راستی ضعیف‌ترین لینک در کل سیستم اینترنتی محسوب می‌شود. اسپام یا هرزنامه (Spam) نیز مشکلات خاص خود را دارد ولی سازندگان اذعان می‌دارند که به‌طورکلی ایمیل زیرساخت خوبی دارد. اگر چه در گذشته Facebook، Signal و Slack همه عزم خود را جزم کرده بودند تا گوی سبقت را از ایمیل بربایند، اما از سوی دیگر شرکت‌هایی که Gmail، Outlook و برخی استارت‌آپ‌های (Startup) مهیج را مدیریت می‌کنند با جدیت به دنبال یافتن شیوه‌هایی هستند تا ایمیل بتواند به روند خود ادامه دهد. همه آنها در یک مورد هم‌عقیده هستند: «مشکل خود ایمیل نیست بلکه این رابطه ما با سیستم ایمیل است که به‌اصطلاح شکرآب شده است و این قابل اصلاح است.»

در یک یا دو دهه اخیر افزایش استفاده از تلفن‌های هوشمند، ایمیل را به یک تجربه سیار اجتناب‌ناپذیر تبدیل کرده است ولی قوانین و قرارداد‌های اجتماعی بر نگارش ایمیل‌ها حاکم است که این امر سبب می‌شود ارسال ایمیل برای کاربر سخت و کسالت‌آور شود. مکاتبات ایمیلی شامل پرسش‌ها و برنامه‌ریزی‌های زیادی است که اینها نیز سرعت ایجاد ارتباط را کند می‌کنند.

موضوع دیگر انتظار کشیدن برای دریافت پاسخ ایمیل است. چون می‌توانیم ایمیل‌های خود را در هر زمان و مکانی چک کنیم، ارسال‌کننده از ما انتظار دارد که هرچه سریع‌تر در هر جا که هستیم به ایمیل او پاسخ دهیم. حتی اگر نشانه‌ها و اخطار‌هایی که حاکی از ورود ایمیل جدید هستند را خاموش یا غیرفعال کنیم. inbox به‌قدری زود پر از ایمیل خوانده‌نشده می‌شوند که توجه ما ناخودآگاه به آنها جلب می‌شود. در چنین وضعیتی یک افزونه مرورگر (Browser extension) دیگر به نام Boomerang با گزینه‌ای به نام Inbox Pause می‌تواند کمک‌رسان باشد. این ابزار فقط روزی چند مرتبه پیغام‌های دریافتی را به Inbox می‌اندازد. Inbox Pause کاربر‌ها را تشویق می‌کند تا پاسخگوی اتوماتیک را که فعال کند؛ یعنی اعلام می‌کند که تا چند ساعت دیگر ایمیل را دریافت نخواهد کرد.

حقیقت نا خوشایندی که باید با آن مواجه شویم این است که تنها راه تثبیت کردن جای پای ایمیل درست کردن وضعیت ناامنی خودمان است که چنین امری بعید به نظر می‌رسد. همه کاری که سازندگان ایمیل در این میان می‌توانند انجام دهند این است که کمک کنند تا ما از کوه ایمیل با سهولت بیشتری بالا برویم. در حال حاضر Gmail تأمین‌کننده پیشرو ایمیل به کاربر‌ها است. Gmail بیش از یک میلیارد کاربر دارد و به‌سرعت در حال رشد کردن است. این در حالی است که همه رقبای آن به انزوا می‌روند. این بدان معنا است که Gmail قدرت تعیین استاندارد‌ها و قواعد و تغییر نحوه ارسال و دریافت ایمیل را دارد.

اگر Gmail یا Outlook می‌توانند برای پایداری خود در تمامی عرصه‌های رقابت کاری کنند، باید ایمیل را نیز در حرکتی رو به جلو قرار دهند. همه داده‌های لازم درست آن جا در Inbox ما هستند و شرکت‌ها در سراسر دنیا به‌سختی در تکاپو هستند تا محتویات آن را برای ما سازماندهی کنند و به ما بگویند که با پیغام‌های دریافتی چه کنیم. پس باید از ایمیل حمایت کنیم؛ چراکه یکی از چند وسیله ارتباطی جهانی رایگان و همگانی است که برای ما باقیمانده است. در ضمن چه بخواهیم چه نخواهیم، به‌شدت به آن وابسته هستیم.

افراد زیادی که کارشان ساختن اپلیکیشن‌ها و نرم‌افزار‌های مربوط به ایمیل است، مانند سازندگان Edison، معتقدند که آینده ایمیل در حیطه ارتباطات نیست و نشانه‌های آن نیز به‌وضوح دیده می‌شوند؛ بسیاری از ایمیل‌ها بی‌پاسخ می‌مانند. کار اصلی ایمیل در حقیقت این است که مخزنی باشد برای همه نوع اطلاعات ممکن در مورد هر کدام از ما.