به گزارش مجله خبری- سبک زندگی نگاراز بابا بزرگم یاد گرفته ام که با حیوانات مهربان باشم. از مادر بزرگم یاد گرفته ام که هیچ وقت موقع بازی در کوچه، با دوستانم دعوا نکنم.
پندها و نصیحتهای بزرگ ترها به سود خود ماست. پس چرا باید از شنیدن راهنماییهای آنان ناراحت بشویم؟
متاسفانه بعضیها اصلا دوست ندارند نصیحت بشوند. به قول قدیمیها یک گوشش در است و یک گوشش دروازه.
یعنی انگار نصیحت از یک گوششان توی سرشان میرود و از گوش دیگرشان بیرون میآید.
به نصیحتهایی که میشنوند اصلا اهمیت نمیدهند.
یک گوششان در است و یک گوششان دروازه.
۱- یعنی از یک گوشش حرف را میگیرد و از گوش دیگرش بیرون میکند. به اصطلاح ” حرف نشنو ” است.
۲- به کسی میگویند که به حرفهای دیگران بی اعتناست؛ مثلا مدتها مینشینی با او صحبت میکنی و ظاهرا با دقت به حرف هایت گوش میدهد و حتی توصیه هایت را هم تایید میکند، اما همینکه از کنار شما بلند میشود و میرود، هرچه شنیده بود را فراموش میکند حتی توصیهها را!
۳- بیشتر به افرادی میگویند که نصیحتهای خیرخواهانهی دیگران را میشنوند، ولی ازآن به راحتی عبور میکنند.
۴- گاهی این ضرب المثل مشمول حال علم آموزان نیز میشود؛ این که ساعتها سر درس استاد یا معلمت بنشینی و به حرف هایش توجه کنی، اما به هیچ کدام عمل نکنی، همین ضرب المثل است.
۵- این ضرب المثل قرابت معنایی دارد با ضرب المثل ” از این گوش میگیرد از آن گوش در میکند “.