به گزارش مجله خبری نگار/برنا،مطالعهای جهانی و جدید نشان میدهد کربنهای باستانی که تصور میشد بهصورت پایدار در خاکها و سنگها ذخیره شدهاند از طریق رودخانهها به جو نشت میکنند.
به گزارش science daily برای اولین بار پژوهشگران تأیید کردهاند که کربنی که هزاران سال یا بیشتر در مناظر طبیعی حبس شده بود، میتواند به شکل دیاکسید کربن از سطح رودخانهها به جو بازگردد.
این تحقیق که توسط دانشمندانی از دانشگاه بریستول رهبری شده و به عنوان گزارش اصلی مجله نیچر منتشر شده است نشان میدهد گیاهان و لایههای بالایی خاک ممکن است سالانه حدود یک گیگاتن دیاکسید کربن اضافی جذب کنند تا این میزان نشت را جبران نمایند. این یافته اهمیت حیاتی گیاهان و خاکها را در کند کردن تغییرات اقلیمی بیش از پیش نشان میدهد.
جاش دین استادیار بیوژئوشیمی دانشگاه بریستول و پژوهشگر ارشد، گفت: نتایج ما را شگفتزده کرد چرا که ذخایر کربن قدیمی بسیار بیشتر از برآوردهای پیشین به جو نشت میکنند. این یافتهها پیامدهای بزرگی برای درک انتشار جهانی کربن دارد. گیاهان و درختان دیاکسید کربن را جذب و آن را در خاکها برای هزاران سال قفل میکنند.
او افزود: مطالعات ما نشان میدهد بخشی از این کربن قدیمی و همچنین کربنهای باستانی موجود در سنگها به سمت رودخانهها نشت میکند و دوباره به جو بازمیگردد. هنوز نمیدانیم انسانها چه تأثیری بر این جریان دارند، اما میدانیم گیاهان امروز باید کربن بیشتری جذب کنند تا این رهایی ناپیدای کربن قدیمی را جبران کنند.
رودخانهها دروازههای کربن باستانی
رودخانهها در چرخه جهانی کربن نقش کلیدی دارند و متان و دیاکسید کربن را منتشر میکنند. پیشتر تصور میشد که این گازها عمدتا از تجزیه سریع مواد آلی جدید حداکثر طی ۷۰ سال اخیر، ناشی میشود. اما این مطالعه جدید نشان میدهد بیش از نیمی از انتشارها حدود ۶۰ درصد از ذخایر کربن بلندمدتی است که صدها تا هزاران سال یا بیشتر در خاکها و سنگها ذخیره شدهاند.
این تیم تحقیقاتی بینالمللی که توسط دانشگاههای بریستول، آکسفورد و مرکز اکولوژی و هیدرولوژی بریتانیا هدایت شده است، بیش از ۷۰۰ بخش از رودخانهها در ۲۶ کشور جهان را مورد بررسی قرار دادند. آنها با اندازهگیری دقیق رادیوکربن دیاکسید کربن و متان نمونههای رودخانهای سن کربن موجود را تعیین کردند.
باب هیلتون استاد جغرافیای رسوبی دانشگاه آکسفورد گفت: ما دریافتیم نیمی از انتشارها جوان هستند، اما نیمی دیگر بسیار قدیمیاند و از لایههای عمیق خاک و فرسایش سنگها که هزاران تا میلیونها سال پیش شکل گرفتهاند، منتشر میشوند.
جما کاکسون استادیار هیدرولوژی دانشگاه بریستول افزود: رودخانهها سالانه حدود دو گیگاتن کربن منتشر میکنند در حالی که فعالیتهای انسانی بین ۱۰ تا ۱۵ گیگاتن کربن تولید میکند. این مقدار انتشار از رودخانهها در مقیاس جهانی قابل توجه است و نشان میدهد بیش از نیمی از این انتشارها از ذخایری است که پیشتر پایدار تلقی میشدند. این یافتهها ضرورت بازنگری در چرخه جهانی کربن را روشن میکند.
محققان در ادامه قصد دارند بررسی کنند که سن انتشارهای کربن رودخانهای چگونه در سایر رودخانهها متفاوت است و همچنین تغییرات این سن در طول زمان را تحلیل کنند.