گرسنگی و اثرات آن بر بدن: سفر محرومیت از غذا

به گزارش مجله خبری نگار، با کمبود غذا، بدن به تدریج شروع به تخلیه ذخایر خود می‌کند و در نهایت در صورت ادامه محرومیت، منجر به نارسایی اندام‌های حیاتی و مرگ می‌شود.

بدن با سطح انرژی پایین شروع به مقابله با گرسنگی می‌کند، سپس برای تأمین انرژی لازم به تجزیه چربی و به دنبال آن عضله روی می‌آورد. در مراحل پیشرفته، بدن شروع به تجزیه پروتئین‌ها از عضلات می‌کند که این امر سیستم ایمنی را تضعیف کرده و خطر عفونت، از جمله ذات‌الریه، را افزایش می‌دهد که یکی از علل اصلی مرگ در موارد گرسنگی مزمن است.

اولا عنابتاوی، متخصص تغذیه، و همکارش برتا والنتی توضیح می‌دهند که بزرگسالان بسته به سن، جنسیت و سطح فعالیت بدنی به مقادیر متفاوتی از انرژی نیاز دارند. نیاز اولیه در مواقع اضطراری برای حفظ سلامت اولیه و عملکرد‌های حیاتی، ۲۱۰۰ کالری در روز تخمین زده می‌شود. این انرژی باید از تعادل بین درشت مغذی‌ها تأمین شود، به طوری که کربوهیدرات‌ها ۵۰ تا ۶۰ درصد، پروتئین‌ها ۱۰ تا ۳۵ درصد و چربی‌ها ۲۰ تا ۳۵ درصد آن را تأمین کنند. بدن همچنین برای حمایت از سیستم ایمنی، رشد و نمو ذهنی به ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری مانند آهن، ویتامین A، ید و روی نیاز دارد.

اثرات محرومیت از غذا از سه مرحله فیزیولوژیکی که با هم همپوشانی دارند، عبور می‌کند:

- مرحله اول (تا ۴۸ ساعت): بدن از گلیکوژن ذخیره شده در کبد برای حفظ سطح قند خون استفاده می‌کند.

مرحله ۲: بدن شروع به تولید گلوکز از منابع غیر کربوهیدراتی مانند اسید‌های آمینه از عضلات و گلیسرول از چربی‌ها می‌کند و باعث از دست دادن توده عضلانی می‌شود.

مرحله ۳ (پس از چند روز): بدن به اجسام کتونی تولید شده توسط کبد از اسید‌های چرب به عنوان منبع جایگزین انرژی متکی است که به طور موقت عضلات را حفظ می‌کند، اما نشان دهنده یک بحران متابولیکی جدی است.

با ادامه گرسنگی، بدن متابولیسم خود را کند می‌کند و بیشتر به چربی به عنوان منبع انرژی متکی می‌شود. وقتی چربی تمام می‌شود، شروع به تجزیه گسترده عضلات می‌کند که منجر به عوارض بالقوه کشنده برای سلامتی می‌شود.

علاوه بر اثرات جسمی، گرسنگی باعث علائم شدید روانی، از جمله اضطراب، تحریک پذیری، اشتغال ذهنی مداوم با غذا و افسردگی می‌شود. در کودکان، سوء تغذیه طولانی مدت منجر به توقف رشد و آسیب مغزی بالقوه دائمی می‌شود.

آنباتاوی و والنتی به اهمیت احتیاط در هنگام شروع مجدد غذا پس از یک دوره گرسنگی اشاره می‌کنند، زیرا سندرم تغذیه مجدد می‌تواند رخ دهد. این امر به دلیل تغییرات ناگهانی در سطح انسولین و مواد معدنی رخ می‌دهد و می‌تواند منجر به عوارض جدی مانند نارسایی قلبی و تنگی نفس شود. بنابراین، از پروتکل‌های درمانی ویژه مانند شیر درمانی F-۷۵، غذا‌های درمانی آماده مصرف، نمک‌های آبرسانی و پودر‌های ریزمغذی برای اطمینان از بهبودی تدریجی و ایمن استفاده می‌شود.

منبع: مدیکال اکسپرس