کد مطلب: ۹۵۸۱۹۳
|
|
۱۹ آذر ۱۴۰۴ - ۱۶:۳۴

سنی که در آن باروری زنان شروع به کاهش می‌کند

سنی که در آن باروری زنان شروع به کاهش می‌کند
یک مطالعه اخیر نشان می‌دهد که کاهش شدید باروری زنان در سنین پایین‌تری نسبت به آنچه انتظار می‌رود، آغاز می‌شود و این امر دریچه‌ای را برای تحقیقات آینده برای افزایش دوره باروری باز می‌کند.

به گزارش مجله خبری نگار، با وجود در دسترس بودن راه‌حل‌های کمکی مانند انجماد تخمک و تلقیح مصنوعی، محققان بر درک علت اصلی کاهش باروری تمرکز دارند تا راه‌هایی برای کاهش سرعت آن پیدا کنند.

این مطالعه می‌گوید که باروری زنان پس از ۳۲ سالگی شروع به کاهش می‌کند، زیرا سرعت زوال کیفیت تخمک‌ها به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد.

این مطالعه که توسط محققان دانشگاه گویلین در چین انجام شد، داده‌های بیش از ۱۵۰۰۰ جنین حاصل از لقاح آزمایشگاهی (IVF) را تجزیه و تحلیل کرد. یافته‌ها نشان داد که تقریباً ۲۰٪ از تخمک‌های حامل ناهنجاری‌های کروموزومی در زنان بین ۲۰ تا ۳۲ سال یافت می‌شوند و این درصد پس از اواسط دهه سی سالگی از ۵۰٪ فراتر می‌رود و این خطر سال به سال افزایش می‌یابد. این امر با افزایش سن مادر، خطر سقط جنین، ناباروری و داشتن فرزندان مبتلا به سندرم داون را افزایش می‌دهد.

محققان این پدیده را به کاهش شدید سطح پروتئین حیاتی «کوهسین» نسبت می‌دهند که مشابه چسب مولکولی مسئول انسجام و یکپارچگی کروموزوم‌ها در داخل تخمک است.

با افزایش سن زنان، مقدار آن در تخمک‌های زنان بالای چهل سال در مقایسه با تخمک‌های زنان بیست و چند ساله تا یک سوم کاهش می‌یابد.

آزمایش‌ها روی موش‌ها نشان داد که بیش از ۹۵٪ از این پروتئین تا سنی معادل اواخر سی سالگی در انسان ناپدید می‌شود.

کمبود کوهسین منجر به جداسازی زودرس کروموزوم‌ها و حرکت آنها به مکان‌های اشتباه می‌شود و در نتیجه تخمک‌هایی با تعداد غیرطبیعی کروموزوم ایجاد می‌شود.

پروتئین همچنین نقش حیاتی در ترمیم آسیب DNA دارد. سطح پایین پروتئین منجر به تجمع آسیب و افزایش خطا‌های ژنتیکی می‌شود که ممکن است خطر ابتلا به سرطان و مشکلات رشدی در جنین را افزایش دهد.

دلیل دقیق کاهش کوهسین با افزایش سن هنوز در دست بررسی است، اما فرضیه‌ها آن را به فرسایش پروتئین‌های محافظ آن در طول زمان، اثر استرس اکسیداتیو و تضعیف سیگنال‌های سلولی مسئول تثبیت آن در تخمک‌های مسن‌تر نسبت می‌دهند.

دانشمندان در حال حاضر بر روی دو مسیر مولکولی کلیدی تمرکز دارند که نقش حیاتی آنها در این فرآیند آشکار شده است:

۱. مسیر mTOR: این مسیر رشد سلول و اتصال کوهسین را کنترل می‌کند. تحقیقات در مخمر نشان می‌دهد که اصلاح این مسیر می‌تواند سطح کوهسین را افزایش دهد، اگرچه اثربخشی این رویکرد در انسان همچنان نامشخص است و نیاز به بررسی بیشتر دارد.

۲. مسیر ATM: این مسیر مسئول هماهنگی ترمیم DNA و کمک به کوهسین برای حفظ یکپارچگی کروموزوم است. با افزایش سن تخمک، این مسیر به طور قابل توجهی کارایی کمتری پیدا می‌کند و باعث تسریع از دست رفتن پروتئین کوهسین و تشدید آسیب ژنتیکی می‌شود.

محققان توصیه می‌کنند که این دو مسیر به دقت مطالعه شوند تا گامی در جهت توسعه درمان‌های آینده برای حفظ کیفیت تخمک و طولانی‌تر کردن باروری طبیعی زنان برداشته شود.

منبع: نیویورک پست

ارسال نظرات
قوانین ارسال نظر