به گزارش مجله خبری نگار، تعدادی از متخصصان طول عمر نه تنها بر افزایش «طول عمر» بلکه بر بهبود «طول عمر سالم» نیز تأکید دارند، یعنی تعداد سالهایی که فرد در دوران پیری از سلامت و فعالیت خوبی برخوردار است.
در گزارشی که اخیراً منتشر شده است، این متخصصان ۷ عادت را ارائه دادهاند که به عقیده آنها بیشترین تأثیر را در ارتقای سلامت دوران پیری دارند.
دکتر ارین مارتینز، از دانشگاه ایالتی کانزاس، ادعا میکند که داشتن «دلیلی برای بودن» به حفظ سلامت روان و جسم کمک میکند.
لازم نیست هدف خیلی بزرگ باشد؛ همین که یک فعالیت معنادار باشد، مثل رسیدگی به باغچه، مراقبت از حیوان خانگی یا خدمت به جامعه، کافی است.
یک مطالعه در مجله آمریکایی طب سالمندان نشان داد که داشتن هدف، احتمال ابتلا به زوال عقل و اختلال شناختی را تا ۲۸ درصد کاهش میدهد.
تحقیقات نشان میدهد که انزوای اجتماعی، زوال حافظه را تسریع میکند و خطر زوال عقل را افزایش میدهد، در حالی که روابط خوب، طول عمر و سلامت کلی را بهبود میبخشد.
یک مطالعه دانشگاه هاروارد (که بیش از ۸۷ سال به طول انجامید) نشان میدهد که کیفیت روابط، قویترین پیشبینیکنندهی یک زندگی طولانی و شاد است.
دکتر داگلاس وان از دانشگاه نورث وسترن ادعا میکند که ارتباطات اجتماعی «مانند هر دارویی به عنوان یک سپر محافظ عمل میکند»، التهاب و استرس را کاهش میدهد و با کاهش میزان مرگ و میر مرتبط است.
مارتینز معتقد است که تعامل با افراد در سنین مختلف، سلامت روان و جسم را ارتقا میدهد، ذهن را هوشیار نگه میدارد و حس تعلق را تقویت میکند.
یک مطالعه قبلی نشان داده است که این روابط، مهارتهای اجتماعی و سلامت کلی همه شرکتکنندگان را بهبود میبخشد.
دکتر وان میگوید: «مطمئنترین راه برای زندگی طولانیتر، جلوگیری از کوتاه شدن عمر است.»
سیگار کشیدن، مصرف بیش از حد الکل، مصرف مواد مخدر و رانندگی با حواسپرتی، احتمال مرگ زودرس را به میزان قابل توجهی افزایش میدهد.
یک مطالعه به این نتیجه رسید که افرادی که رفتارهای سالم و کم خطر دارند، در مقایسه با افرادی که الگوهای ناسالم دارند، پنج سال به عمر زنان و شش سال به عمر مردان اضافه میکنند.
کار داوطلبانه ارتباط مستقیمی با شادی، کاهش افسردگی و حس قویتر هدفمندی دارد.
یک مطالعه قبلی نشان میدهد که داوطلبان مسنتر، میزان مرگ و میر بسیار کمتری نسبت به افراد غیرداوطلب دارند.
مارتینز توصیه میکند فعالیتهای داوطلبانهای را انتخاب کنید که با علایق شخصی همسو باشند تا بیشترین سود را برای فرد و جامعه تضمین کنند.
علاوه بر پیروی از رژیم غذایی مدیترانهای، متخصصان بر اهمیت زمانبندی وعدههای غذایی از طریق محدود کردن زمان خوردن غذا، مانند محدود کردن وعدههای غذایی به بین ساعت ۸ صبح تا ۶ بعد از ظهر، تأکید دارند.
با وجود مزایای بالقوه آن مانند بهبود سلامت قلب و تنظیم قند خون، یک مطالعه اخیر هشدار داد که کاهش دوره غذا خوردن به تنها هشت ساعت ممکن است با افزایش خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی مرتبط باشد.
این الگو برای کودکان خردسال، زنان باردار یا شیرده، بیماران دیابتی یا کسانی که سابقه اختلالات خوردن دارند توصیه نمیشود.
وان خواب را به عنوان «برنامه ترمیمی» بدن توصیف میکند و اظهار میدارد که برنامههای منظم خواب، متابولیسم را متعادل میکند، از سلامت قلب و عروق محافظت میکند و ایمنی را تقویت میکند.
مقامات بهداشتی توصیه میکنند که بزرگسالان بین هفت تا نه ساعت خواب در شب داشته باشند. مطالعات نشان دادهاند که کمبود مزمن خواب خطر ابتلا به دیابت، چاقی، افسردگی، فشار خون بالا و حملات قلبی را افزایش میدهد.
منبع: دیلی میل