علت نامشخصی برای ایست قلبی شناسایی شده است.

آلودگی هوا ناشی از دی اکسید نیتروژن خطر ایست قلبی را افزایش می‌دهد

به گزارش مجله خبری نگار،به گفته محققان دانشگاه پلی تکنیک میلان، سطح بالای آلودگی هوا ممکن است خطر ایست قلبی ناگهانی را افزایش دهد. این یافته‌ها در مجله Global Challenges (GC) منتشر شده است.

دانشمندان ۳۷،۶۱۳ مورد ایست قلبی خارج از بیمارستان ثبت شده در لومباردی از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ را تجزیه و تحلیل کردند. برای هر مورد، آنها غلظت روزانه آلاینده‌ها را با استفاده از داده‌های ماهواره‌ای برنامه کوپرنیک اروپا تعیین کردند.

این مطالعه سطح PM۲.۵ و PM۱۰ - کوچکترین ذرات معلق در هوا با قطر کمتر از ۲.۵ و ۱۰ میکرومتر - را اندازه‌گیری کرد. این ذرات می‌توانند به عمق دستگاه تنفسی نفوذ کرده و واکنش‌های التهابی را تحریک کنند. غلظت دی اکسید نیتروژن، ازن و مونوکسید کربن نیز مورد بررسی قرار گرفت. مدل‌های آماری مکانی-زمانی به ما این امکان را دادند تا تعیین کنیم که چگونه تغییرات در سطح آلودگی با احتمال ایست قلبی در روز‌های آینده مرتبط است.

مهم‌ترین ارتباط با ایست قلبی برای دی‌اکسید نیتروژن مشاهده شد. افزایش ۱۰ میکروگرم در متر مکعب در غلظت آن با افزایش ۷ درصدی خطر ایست قلبی ناگهانی در ۹۶ ساعت بعد همراه بود. ذرات معلق نیز تأثیر خود را نشان دادند: برای PM۲.۵، خطر ۳٪ و برای PM۱۰، ۲.۵٪ در روز مواجهه افزایش یافت.

نویسندگان گزارش می‌دهند که این اثر در مناطق شهری بارزتر است، اما روابط شناسایی‌شده در خارج از مراکز جمعیتی بزرگ همچنان پابرجاست. این خطر در درجه اول در ماه‌های گرم افزایش می‌یابد، که ممکن است نشان‌دهنده تعامل بین دمای بالا و آلاینده‌ها باشد.

حتی در سطوح آلودگی که رسماً از استاندارد‌ها تجاوز نمی‌کردند، همبستگی‌های معناداری ثبت شد که وجود آستانه‌ی ایمن برای مواجهه را زیر سوال می‌برد.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری