یک عامل خطر غیرمنتظره برای افسردگی شناسایی شده است.

به گزارش مجله خبری نگارمردم زمان را به طور متفاوتی درک می‌کنند: برخی برنامه‌های بلندمدت می‌ریزند، برخی دیگر در زمان حال زندگی می‌کنند و برخی دیگر در گذشته سیر می‌کنند. ریتم شبانه‌روزی آنها نیز متفاوت است: برخی زود از خواب بیدار می‌شوند، در حالی که برخی دیگر شب‌ها فعال هستند. یک مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه ورشو ثابت کرده است که این دو ویژگی می‌توانند با هم کار کنند تا بر خلق و خو تأثیر بگذارند. این مطالعه در مجله شخصیت و تفاوت‌های فردی (PID) منتشر شده است.

پیش از این مشخص شده بود که هم ادراک زمان و هم کرونوتایپ (زمان خواب و بیداری ترجیحی) با علائم افسردگی مرتبط هستند. پروفسور کنراد جانکوفسکی اولین کسی بود که بررسی کرد آیا یکی از این ویژگی‌ها - مثلاً جهت‌گیری آینده - می‌تواند بر کرونوتایپ و از طریق آن، خلق و خو تأثیر بگذارد یا خیر.

این محقق گفت: «ما می‌دانستیم که هر دو عامل به طور مستقل با افسردگی مرتبط هستند. من می‌خواستم بفهمم که آیا ارتباطی بین آنها وجود دارد یا خیر.»

این نظرسنجی آنلاین شامل ۳۴۳ بزرگسال ۱۸ تا ۶۳ ساله، عمدتاً زنان، بود. شرکت‌کنندگان سه آزمون را تکمیل کردند: ادراک زمان، کرونوتایپ و علائم افسردگی.

این مطالعه تأیید کرد که علائم افسردگی در افرادی که دیدگاه منفی نسبت به گذشته، عدم کنترل بر زمان حال و تمرکز ضعیف بر آینده دارند، شایع‌تر است. افرادی که دیدگاه زمانی متعادل‌تری دارند، خلق و خوی بهتری را گزارش کردند. «جغد‌های شب» (سازمانی که در فهرست مأموران خارجی وزارت دادگستری قرار دارد) نیز سطوح بالاتری از افسردگی را نشان دادند. آنها کمتر احتمال دارد که دیدگاه مثبتی نسبت به گذشته داشته باشند، کمتر احتمال دارد که برای آینده برنامه‌ریزی کنند و بیشتر احتمال دارد که پروفایل زمانی «نامتعادلی» از خود نشان دهند.

یافته اصلی این مطالعه: کرونوتایپ تا حدودی ارتباط بین دیدگاه زمانی و علائم افسردگی را توضیح می‌دهد. افرادی که نگاه مثبت‌تری به گذشته و تمرکز قوی‌تری بر آینده دارند، بیشتر احتمال دارد که "افراد سحرخیز" باشند و این کرونوتایپ با خطر کمتر افسردگی مرتبط است.

یانکوفسکی گفت: «افرادی که با امید به آینده نگاه می‌کنند یا گذشته را با گرمی به یاد می‌آورند، معمولاً زودتر به رختخواب می‌روند و زودتر از خواب بیدار می‌شوند و احساس بهتری دارند.»

این یافته‌ها همچنین به یک مسیر بالقوه برای پیشگیری اشاره دارند: مداخلات روانشناختی که نگرش‌ها را نسبت به گذشته و آینده مورد توجه قرار می‌دهند، می‌توانند به ایجاد ریتم‌های شبانه‌روزی سالم‌تر و کاهش تمایلات افسردگی کمک کنند.

یانکوفسکی خاطرنشان کرد: «گام بعدی بررسی این است که کدام عادات خواب نقش کلیدی دارند: زمان خواب منظم، استفاده از گجت یا آیین‌های آرامش‌بخش.»