لنست: خطر زوال عقل با افزایش کلسترول باقیمانده افزایش می‌یابد

به گزارش مجله خبری نگار، در مطالعه‌ای که اخیراً در مجله The Lancet Healthy Longevity منتشر شده است، محققان با استفاده از یک مجموعه داده بزرگ از کره جنوبی، بررسی کردند که چگونه سطح کلسترول باقیمانده (C باقیمانده) با خطر ابتلا به زوال عقل مرتبط است.

نتایج مطالعه نشان می‌دهد که غلظت‌های بالاتر کربن باقیمانده با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل به هر علتی، زوال عقل عروقی و بیماری آلزایمر مرتبط است، که نشان می‌دهد کنترل و نظارت بر این سطوح ممکن است در کاهش خطر ابتلا به زوال عقل مهم باشد.

با افزایش سن جمعیت، پیشگیری از زوال عقل اهمیت فزاینده‌ای پیدا می‌کند، به خصوص به این دلیل که بسیاری از عوامل خطر قابل تغییر هستند. حدود ۴۰٪ از موارد زوال عقل با عواملی مانند دیابت، فشار خون بالا، چاقی و اختلال چربی خون مرتبط هستند.

دیس‌لیپیدمی به سطوح غیرطبیعی لیپیدها، مانند کلسترول و تری‌گلیسیرید، در خون اشاره دارد. تری‌گلیسیرید‌ها چربی‌هایی هستند که در خون یافت می‌شوند و وقتی سطح آنها بالا می‌رود، می‌توانند خطرات سلامتی را افزایش دهند.

لیپوپروتئین‌ها ذراتی هستند که کلسترول و تری‌گلیسیرید را در جریان خون منتقل می‌کنند. سطح بالای این چربی‌ها و لیپوپروتئین‌ها، به ویژه residue-C، با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل عروقی و بیماری آلزایمر مرتبط است.

محققان با استفاده از داده‌های سرویس بیمه سلامت ملی کره جنوبی (NHIS) که تقریباً کل جمعیت را پوشش می‌دهد، بررسی کردند که چگونه سطح C باقیمانده با خطر ابتلا به زوال عقل مرتبط است.

محققان بر روی افراد ۴۰ سال به بالا که در یک نظرسنجی ملی سلامت در سال ۲۰۰۹ شرکت کرده بودند، تمرکز کردند.

این مطالعه افراد زیر ۴۰ سال، افرادی که سطح تری گلیسیرید بسیار بالایی داشتند، افرادی که از قبل مبتلا به زوال عقل تشخیص داده شده بودند و افرادی که داده‌های مربوط به آنها مفقود بود را حذف کرد.

محققان با استفاده از پرسشنامه‌های استاندارد و معاینات پزشکی، اطلاعات جمعیت‌شناختی و سبک زندگی دقیقی را جمع‌آوری کردند. آنها شاخص‌های مختلف سلامت، از جمله پروفایل لیپیدی، شاخص توده بدنی (BMI) و فشار خون را اندازه‌گیری کردند.

پیامد اولیه، ابتلا به زوال عقل بود که با استفاده از سوابق پزشکی و داده‌های تجویز دارو‌های زوال عقل پیگیری شد.

این مطالعه ارتباط بین سطح C باقیمانده و احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر، بیماری عروقی و زوال عقل با هر علتی را با در نظر گرفتن عواملی مانند سن، جنسیت، سیگار کشیدن، مصرف الکل، ورزش، درآمد و شرایط پزشکی موجود، تجزیه و تحلیل کرد.

محققان از روش‌های آماری از جمله تحلیل کاپلان-مایر استفاده کردند که به آنها امکان تخمین تابع بقا بر اساس داده‌های طول عمر را داد. مدل‌های مخاطرات متناسب کاکس، رابطه بین بقای بیمار و یک یا چند متغیر را برای تخمین تفاوت در خطر در چارک‌های C باقیمانده بررسی می‌کنند.

این مطالعه داده‌های مربوط به ۲،۶۲۱،۵۹۶ بزرگسال، تقریباً به تعداد مساوی زن و مرد، را تجزیه و تحلیل کرد تا رابطه بین سطح C باقیمانده و خطر ابتلا به زوال عقل را بررسی کند.

شرکت‌کنندگان بر اساس سطح C باقیمانده‌شان به چهار گروه (چارک) تقسیم شدند. افرادی که در بالاترین چارک (چارک ۴) قرار داشتند، بیشتر احتمال داشت مرد باشند و از وضعیت سلامتی نامطلوب‌تری، از جمله BMI بالاتر، تری‌گلیسیرید، گلوکز ناشتا، فشار خون و کلسترول HDL پایین‌تری برخوردار بودند. همچنین احتمال سیگار کشیدن، مصرف زیاد الکل و ورزش کمتر در آنها بیشتر بود.

میانگین زمان پیگیری ۱۰.۳ سال بود که در این مدت ۵.۶٪ از شرکت‌کنندگان به زوال عقل به هر علتی، ۴.۵٪ به بیماری آلزایمر و ۰.۶٪ به زوال عقل عروقی مبتلا بودند. خطر ابتلا به زوال عقل با افزایش سطح C باقیمانده افزایش می‌یافت.

افرادی که در بالاترین چارک قرار داشتند، در مقایسه با افرادی که در پایین‌ترین چارک بودند، ۱۱٪ بیشتر احتمال ابتلا به زوال عقل به هر علتی، ۱۱٪ بیشتر احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر و ۱۵٪ بیشتر احتمال ابتلا به زوال عقل عروقی داشتند. این افزایش خطر در شرکت‌کنندگان جوان‌تر و در افراد مبتلا به دیابت، به‌ویژه افرادی که مدت طولانی‌تری به دیابت مبتلا بودند، بیشتر بود.

این مطالعه نشان می‌دهد که سطوح بالاتر کربن باقیمانده با خطر بالاتر ابتلا به زوال عقل، به ویژه در برخی زیرگروه‌های جمعیتی و پزشکی، مرتبط است.

نتایج مطالعه نشان می‌دهد که سطح بالای C باقیمانده به طور قابل توجهی با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل عروقی، بیماری آلزایمر و زوال عقل به هر علتی، مستقل از سطح کلسترول تام و استفاده از دارو‌های کاهنده چربی خون، مرتبط است.

این خطر در دمانس عروقی به طور قابل توجهی بیشتر است؛ همچنین در افراد میانسال و مبتلایان به دیابت، به ویژه با بیماری طولانی مدت، بیشتر دیده می‌شود.

این نتایج اهمیت پایش سطح کربن باقیمانده را به عنوان یک نشانگر بالقوه خطر زوال عقل، به ویژه در گروه‌های پرخطر، برجسته می‌کند.

مطالعات قبلی بر روی لیپید‌های سنتی مانند لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) و کلسترول HDL متمرکز بوده‌اند. با این حال، این مطالعه به عنوان اولین تجزیه و تحلیل بزرگ مبتنی بر جمعیت، وزن قابل توجهی به شواهد نشان می‌دهد که C باقیمانده یک عامل خطر حیاتی برای زوال عقل است.

نقاط قوت این مطالعه شامل حجم نمونه بزرگ و دوره پیگیری طولانی است. با این حال، محدودیت‌های آن شامل عوامل مخدوش‌کننده بالقوه، کمبود داده‌ها در مورد سطح تحصیلات و عدم تطبیق ژنوتیپ آپولیپوپروتئین E (APOE)، یک عامل خطر قوی برای زوال عقل، می‌شود.

مطالعات آینده باید مکانیسم‌های مرتبط با سطح کربن باقیمانده را با زوال عقل بررسی کنند، و همچنین عوامل ژنتیکی و پایش طولانی‌مدت سطح کربن باقیمانده را برای تدوین استراتژی‌های مداخله زودهنگام در نظر بگیرند.