چگونه زمین را خنک کنیم

به گزارش مجله خبری نگار،یکی از ایده‌های بنیادی که برنامه محیط زیست سازمان ملل برای متوقف کردن شرایط اضطراری آب و هوایی ارائه کرده است، اصلاح تشعشعات خورشیدی (SRM) است که مهندسی زمین خورشیدی نیز نامیده می‌شود.

این ایده مشابه تلاش سایر محققان در زمینه خنک کردن کره زمین، مانند طرح رهاسازی صد‌ها گرم دی اکسید گوگرد در استراتوسفر از بالون‌ها برای ایجاد یک اثر خنک‌کننده مشابه است.

در این گزارش که توسط گروهی متخصص از دانشمندان اقلیم گردآوری شده است، آمده است: “SRM تنها روش شناخته شده‌ای است که می‌تواند برای خنک کردن زمین در چند سال استفاده شود. ”

شبیه‌سازی‌های مدل آب و هوا به طور مداوم نشان می‌دهد که SRM می‌تواند برخی از اثرات افزایش گاز‌های گلخانه‌ای بر اقلیم جهانی و منطقه‌ای، از جمله چرخه‌های کربن و آب را متعادل کند، اما ممکن است در مقیاس منطقه‌ای تغییرات ایجاد شده بیش از حد انتظار باشد.

این گزارش به این نتیجه رسید که تحقیقات بیشتری برای درک اثرات زیست محیطی و اجتماعی فناوری‌های مهندسی زمین مورد نیاز است. تزریق هواپخش (آئروسل)‌های بزرگ به اتمسفر فوقانی برای جلوگیری از تابش خورشید یکی از فناوری‌های دیگری بود که در این گزارش به آن اشاره شد.

این اولین باری نیست که آینه‌های فضایی برای کاهش بدترین اثرات تغییرات آب و هوایی پیشنهاد می‌شوند. اندرو یانگ، نامزد سابق ریاست جمهوری ایالات متحده، طرحی را برای اصلاح این سیاره در سال ۲۰۱۹ طراحی کرد.

طرح او برای قرار دادن آینه‌های فضایی بزرگ و تاشو در مدار، ۴.۸۶ کوادریلیون دلار هزینه داشت و اجرای آن حدود ۲۰ سال طول می‌کشد. سازمان ملل اعلام کرد که تلاش‌های جهان برای کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در مسیر رسیدن به هدف ۱.۵ درجه سانتی‌گراد تعیین‌شده در توافق‌نامه پاریس نیست.

اینگر اندرسن، رئیس برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد، گفت که SRM نباید جایگزینی برای اهداف فعلی برای کاهش انتشارات تلقی شود. این ماده کربن را از جو حذف نمی‌کند. همچنین SRM باعث بهبود محیط زیست یا مقابله با علل اصلی تغییرات آب و هوایی نمی‌شود. بهترین راه برای آینده‌ای مرفه و عادلانه این است که تلاش سخت خود را برای دستیابی به ثبات آب و هوایی از طریق کاهش انتشار گاز‌های گلخانه ای، پیگیری کنیم.

با این حال، دانشمندان دیگر هشدار می‌دهند که چنین آینه‌هایی تنها به یک جنبه از تغییرات آب و هوایی می‌پردازند که آن گرمایش ناشی از تشعشعات خورشیدی است. در صورتی که از این روش استفاده کنیم سایر اثرات انتشار گاز‌های گلخانه‌ای، مانند اسیدی‌تر کردن اقیانوس‌ها، همچنان اتفاق می‌افتد. بنابراین، تنها وابستگی به آینه‌های فضایی می‌تواند کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای را دشوارتر کند.

استقرار آینه‌های فضایی غول پیکر می‌تواند عواقب ناخواسته‌ای برای سیستم آب و هوای زمین داشته باشد. به عنوان مثال، آینه‌ها می‌توانند نحوه حرکت ابرها، باران و باد را تغییر دهند و بر آب و هوا و آب و هوا در مقیاس محلی، منطقه‌ای یا جهانی تأثیر بگذارند.

بنابراین، در حالی که استفاده از آینه‌های بزرگ در فضا برای خنک کردن زمین ممکن است جذاب به نظر برسد، اما مهم است جنبه‌های منفی این پروژه را نیز نظر بگیریم.