به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) یک ایمپلنت مینیاتوری ساختهاند که قادر به آزاد کردن هورمون گلوکاگون در لحظات بحرانی در طول هیپوگلیسمی (افت شدید سطح قند خون) است. این میتواند یک نجات واقعی برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ باشد، به خصوص برای کودکان و کسانی که وقت ندارند به موقع متوجه علائم هشدار دهنده شوند. این کار در مجله Nature Biomedical Engineering (NBE) منتشر شده است.
این دستگاه که به اندازه یک سکه است، زیر پوست قرار میگیرد و حاوی نوعی پودر گلوکاگون است که برای ذخیرهسازی پایدار است. در صورت لزوم، میتوان آن را از راه دور - دستی یا با استفاده از سیگنالهای حسگرهای گلوکز - فعال کرد. هنگامی که در معرض جریان الکتریکی قرار میگیرد، یک آلیاژ خاص در طراحی آن تغییر شکل میدهد و دوزی از دارو را آزاد میکند.
پروفسور دنیل اندرسون، سرپرست این پروژه، گفت: «ما میخواستیم دستگاهی بسازیم که همیشه آماده باشد و بتواند در مواقع افت شدید قند خون، جان افراد را نجات دهد. این امر به ویژه در هنگام خواب، زمانی که بیمار ممکن است سیگنال گلوکومتر را نشنود، بسیار مهم است.»
آزمایشها روی موشها نشان داد که سطح قند در کمتر از ۱۰ دقیقه پس از فعال شدن ایمپلنت تثبیت شد. علاوه بر گلوکاگون، از این دستگاه میتوان برای تجویز اضطراری داروهای دیگر مانند آدرنالین برای شوک آنافیلاکتیک استفاده کرد.
این تیم قصد دارد طول عمر این ایمپلنت را به یک سال افزایش دهد و آزمایشهای بالینی را طی سه سال انجام دهد. آنها امیدوارند که این فناوری نه تنها برای دیابت، بلکه برای سایر بیماریهای تهدیدکننده زندگی نیز به یک استاندارد جدید در مراقبتهای اورژانسی تبدیل شود.
پیش از این، دانشمندان تأیید کرده بودند که شام دیرهنگام میتواند منجر به دیابت شود.