به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان سوئیسی از دانشگاه زوریخ و دانشگاه نوشاتل پدیده «صحبت کودکانه» - روشی خاص برای برقراری ارتباط با نوزادان - را مورد مطالعه قرار دادهاند. مشخص شده است که این ویژگی بیشتر در انسانها توسعه یافته است، اما میتوان ریشههای آن را در برخی از میمونهای بزرگ نیز یافت. این مطالعه در مجله علمی Science Advances (SciAdv) منتشر شده است.
این تیم ارتباط صوتی را در پنج گونه نخستی: انسان، بونوبو، شامپانزه، گوریل و اورانگوتان تجزیه و تحلیل کرد. آنها دریافتند که گفتار هدایتشده توسط نوزاد در گونههای دیگر بسیار کمتر از انسان رایج است.
فرانسیسکا وگدل، یکی از نویسندگان اصلی این مطالعه، گفت: «ما از اینکه چقدر به ندرت نزدیکترین خویشاوندان ما از این روشهای ارتباطی با فرزندانشان استفاده میکنند، شگفتزده شدیم.»
دانشمندان دریافتهاند که بچه میمونها مهارتهای ارتباطی را از راههای دیگری مانند تماشای تعامل بزرگسالان با یکدیگر یاد میگیرند. به نظر میرسد این مکانیسم نقش مهمی در رشد کودکان انسان نیز ایفا میکند.
این مطالعه، چگونگی توسعه تواناییهای زبانی در اجداد ما را روشن میکند. از آنجایی که زبان هیچ رد فسیلی از خود به جا نمیگذارد، دانشمندان مجبورند با مطالعه نخستیسانان مدرن، به دنبال شواهد غیرمستقیم باشند.
نتایج نشان میدهد که تمایل به پیوند با فرزندان در دودمان انسان به طور قابل توجهی افزایش یافته است. با این حال، الگوهای رفتاری مشابه، هرچند کمتر برجسته، در گونههای دیگر، از دلفینها گرفته تا خفاشها، یافت شده است.