به گزارش مجله خبری نگار، حجتالاسلام داوود محمدجانی به اهمیت حفظ اتحاد ملی و موانع و چالشهای موجود در مسیر تقویت همبستگی ملی پرداخت و گفت: اتحاد جامعه از هر جهت و جنبه و به خصوص در این دوره زمانی، بسیار مهم و حساس است.
وی بیان کرد: وحدت و انسجام اجتماعی در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه به وضوح به رخ جهانیان کشیده شد. یکی از عوامل مهم پیروزی ما در این جنگ اتحاد و همبستگی ملی در همه جریانهای سیاسی و اجتماعی بود. مردم در کنار ارگانها، جریانهای سیاسی و احزاب با یکدیگر متحد شدند و باید این اتحاد را پاس داشت و به هر شکل ممکن استمرار بخشید.
عضو هیات رئیسه کمیسیون کشاورزی مجلس هشتم در ادامه به تبیین موانع پیش روی تداوم انسجام ملی پرداخت و گفت: تندروهایِ جریانهای سیاسی و خودخواهیهایشان یکی از مهمترین عوامل بر هم زننده اتحاد و از مهمترین موانع اتحاد ملی است که در طول این دو سه دهه اخیر ثابت کردهاند منافع مردم برایشان اهمیتی ندارد، بلکه تنها مسئلهای که برایشان اهمیت دارد حفظ منافع گروهی و باندی خودشان است. وقتی منافع جریان تندرو به میان میآید، طبیعتا منافع ملی به حاشیه میرود؛ بنابراین اتحاد ملی هم از بین میرود.
نماینده مردم آباده در مجلس هشتم بیان کرد: اگر عوامل این جریان دست از خودخواهیهایشان بردارند مسلما اتحاد ملی دوام و بقاء بیشتری خواهد داشت، اما متاسفانه بعد از جنگ تحمیلی ۱۲ روزه همین جریان تلاش کرد اتحاد ملی را با نگاه خودش تعریف کند. به بیان روشنتر به نفع جناحهای سیاسی تندرو نیست که همبستگی ملی شکل بگیرد، حیات این جریان در نبود اتحاد و وحدت سیاسی و اجتماعی است.
محمدخانی متذکر شد: متاسفانه بخشهایی از این جریان تندرو در مراکز تصمیمگیری ریشه دوانده و در تصمیم گیریها دخالت کرده و حتی قانون گذاری میکند. به نظر بنده راهکار این است که این جریان و اعضای آن به اتحاد و وحدت ملی تن دهند. اگر این کار انجام شود حداقل ۷۰ درصد موفقیت برای اتحاد ملی ایجاد میشود ۳۰ درصد بقیه هم سایر گروههای اجتماعی جامعه هستند.
وی گفت: اهمیت دادن به گروههای سیاسی در حقیقت اهمیت دادن به نخبههای جامعه و جذب آنان و به دنبال آنان جذب جوانان تاثیر زیادی در فراگیر شدن انسجام و اتحاد ملی دارد. برای ایجاد تحول در بخشهای مختلف کشور نیاز به ورود جوانها به ساختار قدرت است. متاسفانه نمیدانم نظام پیرمردسالاری تا کی قصد دارد به حیاتش ادامه دهد. نظام باید فکری برای آنان بکند و با ایجاد ساختار آموزش نیروی انسانی جوان متکی بر شایستهسالاری باید نظام سیاسی و اجتماعی کشور را متحول کرد. جوانان دلسوز و متخصص که متاسفانه به دلیل سوء مدیریتها دچار فقر و بیانگیزگی هستند، به دور از آلودگیهای سیاسی و فکری دست در دست هم شرایط کشور را در حوزههای مختلف بهبود خواهند داد.