نگاهی به بسته فیلم کوتاه «اتاق فرار»؛ ۵ فیلم و ۵ نگاه

به گزارش مجله خبری نگار، روناک جعفری با مورس، خود را در قامت یک فیلمساز پخته و در عین حال تجربه گرا تثبیت می‌کند. مورس فیلمی خلاق آمیخته با جسارت و تخیل است که هوشمندانه با اشاره به یکی از شخصیت‌های مهم سیاسی ادبی معاصر یعنی خسرو‌گلسرخی داستانی تخیلی روایت می‌کند و در لابلای سکانس‌های جذاب و طراحی صحنه بدیع و نو که گوشه چشمی به تابلوی شام آخر داوینچی هم دارد اشارات ریز و تک مضرابانه به مفاهیم سیاسی اجتماعی دوره‌ای از تاریخ معاصر دارد. از جمله وجود قاب عکسی از شیخ محمد خیابانی در میانه داستان و برخی پلان‌ها، ما را کنجکاو می‌کند که آنجا چه می‌کند؟

جعفری عامدانه فیلم را برای جذابیت بیشتر وارد ژانر معمایی جنایی (که قبل‌تر هم نشان داده بود به این گونه علاقه‌مند است) می‌کند و البته در آن نمی‌ماند. استفاده از هادی حجازی فر هم به فیلم قوام می‌بخشد و مخاطب را تا پایان همراه نقش اول داستان می‌کند.

مهمتر از همه مورس با تمام این توصیفات یعنی ترکیب تخیل و واقعیت و اقتباس و وام گرفتن از مشاهیر معاصر ایران، به سادگی داستان می‌گوید و تعلیق خوبی ایجاد می‌کند و درنهایت هم با سورپرایز مخاطب پایان می‌یابد. پایان بندی مناسب و جذاب مقوله‌ای است که معمولا در فیلم‌های ایرانی و علی الخصوص فیلم‌های کوتاه دیده نمی‌شود در حقیقت مورس تمام عناصر یک فیلم داستانی حرفه‌ای را در خود دارد.

نکته جالب فیلم آن است که گرچه دارد درباره یک شخصیت مشخص صحبت می‌کند که به دوره مشخصی از تاریخ تعلق دارد، اما فیلم به طرز عجیبی بی‌زمان است و می‌تواند برای همه برهه‌های تاریخی از آن بهره برد. موضوعی که فیلم به آن اشاره دارد مرگ و امتداد حیات حقیقت و مردانگی است که مفهومی لازمان و لامکان است.

مورس در میان آثار فیلمساز خود هم اثری پیشرو ست و باید گفت روناک جعفری مسیری رو به جلو را طی می‌کند.

اثر دیگر فیلم کوتاه اسپاسم ساخته صحرا اسدالهی است که او را در قامت یک بازیگر به خاطر داریم، اما این بار بازیگری که نقش اول فیلم خودش را ایفا می‌کند. یک پرفورمنس تمام عیار از نمایش فن و هنر بازیگری که حالا می‌خواهد قدرت بازی خود را پی‌در‌پی و همزمان در پوزیشن‌های مخالف به رخ بکشد. اسپاسم هم سرشار از خلاقیت است. قاب ثابت، سکانس پلان بودن و بازیگرانی که تنها چهره یکی از آن‌ها دیده می‌شود، ولی همگی نقش اساسی دارند و حتا بدون چهره هم نقصی در فیلم بوجود نمی‌آورند؛ و درنهایت طراحی و کارگردانی‌ای که اجازه نمی‌دهد چشم و ذهن مخاطب با وجود عدم تغییر زاویه دوربین و عدم وجود حتا یک کات در آن خسته شود.

فیلم کاملا دارای آغاز، گره افکنی، نقطه عطف، گره گشایی و پایان‌بندی مناسبی است و قرار است تمام عناصر فیلمنامه در اختیار پایان بندی قرار گیرد.

اسپاسم یک پروموشن حرفه‌ای و جذاب برای بازیگر نقش اول خود و در عین حال می‌تواند یک کلاس بازیگری باشد. خلاقیت و توان اجرای فیلمساز در آن ستودنی است.

فیلم نفس نکش ساخته میلاد نسیم سبحان هم با یک خلاقیت جذاب روایت می‌شود که در این فیلم هم شاهد آن هستیم که عناصر اصلی یعنی کارگردانی بازیگری طراحی صحنه و تصویربرداری در قامت یک فیلم بلند داستانی ظاهر شده است.

فیلم پر از استعاره‌هایی است که شیوه اجرا و نمایش آن تجربه گراست و البته با طراحی درستی هم همراه است.

در کل این مجموعه سبدی از فیلم‌های کوتاه برگزیده‌ای است که از نظر کیفیت و خلاقیت در مقام درخوری قرار دارند.

مجموعه اتاق فرار را در وضعیت کنونی سینمای ایران می‌توان امیدبخش دانست و نشانگر آن که در برهه‌ای که سینمای حرفه‌ای ایران دوران رکود و زوال را می‌پیماید جریان حرفه‌ای فیلم کوتاه در حال رشد و بالندگی خوبی است که آینده نزدیک سینما در ایران را روشن ترسیم کرده است.

درپایان باید گفت انجمن سینمای جوان و گروه سینمایی هنر و تجربه با انتخاب‌های مناسب می‌توانند نقش مهمی در تولید آثار خوب و دیده شدن استعدادها، نقشی نوید بخش و امیدآفرین ایفا نمایند.
نویسنده: سید احمدرضا دانش