به گزارش مجله خبری نگار، دانشگاه MISiS معادلهای زیستی بافت ماهیچهای را ارائه کرد. در آینده، این پیشرفت میتواند برای بازسازی ماهیچه پس از آسیبهای شدید و برای آزمایش داروها مورد استفاده قرار گیرد. این خبر توسط NUST MISiS به Gazeta گزارش شده است.
بافت عضله اسکلتی در صورت آسیب گسترده، که بیش از ۲۰ ٪ از توده عضلانی اولیه را تشکیل میدهد، قادر به خودترمیمی نیست. در عمل بالینی، در چنین مواردی از پیوند خودی - پیوند بافتهای خود بیمار - استفاده میشود. معایب این رویکرد عدم وجود محل اهدا، عوارض یا از دست دادن عملکرد در ناحیه اهداکننده است. یک راه حل جایگزین میتواند کاشت معادل زیستی بافت عضلانی رشد یافته در شرایط آزمایشگاهی باشد.
الیزاوتا کودان، رئیس آزمایشگاه مهندسی بافت و پزشکی ترمیمی در دانشگاه ملی فناوری ماساچوست (NUST MISIS)، گفت: «برای ایجاد ایمپلنتهای عضلانی انفرادی برای بیماران مبتلا به آسیبهای شدید در آینده، به سالها تحقیق بیشتری نیاز است. اما اولین نتایج آزمایشگاهی در حال حاضر چشماندازهای خوبی را باز میکند. مواد بیومیمتیکی که ما به دست آوردهایم، که در حجم آنها نه سلولهای منفرد، بلکه ساختارهای سلولی سهبعدی - اسفروئیدها - توزیع شدهاند، میتوانند به پایه خوبی برای رشد هدفمند تبدیل شوند.»
توسعه بافتهای زیستتقلیدی فرصتهایی را برای آزمایشهای دارویی با توان عملیاتی بالا و شخصیسازیشده فراهم میکند که نیاز به آزمایش روی حیوانات را کاهش میدهد، معرفی موفقیتآمیز داروها به کلینیک را تسریع میکند و نتایج بیمار را بهینه میسازد.