اسرار ذهن جنایتکار! یک مطالعه تفاوت‌های مغزی را آشکار می‌کند که روان‌آزاری را توضیح می‌دهد

به گزارش مجله خبری نگار، محققان مرکز تحقیقات یولیش و دانشگاه راین-وستفالن علیا در آلمان این مطالعه را رهبری کردند و اسکن‌های مغزی مردان مبتلا به روان‌آزاری را با اسکن‌های مغزی مردانی که به این بیماری مبتلا نبودند، مقایسه کردند.

محققان در مقاله خود که در آرشیو اروپایی روانپزشکی و علوم اعصاب بالینی منتشر شده است، گفتند: «روان‌پریشی یکی از بزرگترین عوامل خطر برای خشونت جدی و مداوم است. برای کشف مبانی نوروبیولوژیکی این بیماری، ما ۳۹ مرد مبتلا به روان‌پریشی و یک گروه کنترل را با استفاده از MRI ساختاری و مقیاس فهرست روان‌پریشی-R (PCL-R) بررسی کردیم.»

چک لیست روانپزشکی-R (PCL-R) برای تعیین سه نمره به نتایج مصاحبه‌ها، ارزیابی‌های حرفه‌ای و سوابق رسمی متکی است: یک نمره کلی، یک نمره فاکتور ۱ که ویژگی‌های عاطفی و بین فردی را اندازه‌گیری می‌کند، و یک نمره فاکتور ۲ که رفتار تکانشی و ضداجتماعی را اندازه‌گیری می‌کند.

در حالی که تفاوت‌ها در ساختار مغز مرتبط با فاکتور ۱ اندک بود، محققان تفاوت‌های قابل توجهی را در مناطق خاصی از مغز در افرادی که در فاکتور ۲ امتیاز بالایی کسب کرده بودند، یافتند، از جمله کاهش حجم در مناطقی مانند پل مغزی در ساقه مغز، تالاموس، عقده‌های قاعده‌ای و قشر جزیره‌ای.

تحقیقات قبلی نشان داده است که این مناطق اعمال غیرارادی را کنترل می‌کنند و در پردازش عاطفی، تفسیر اطلاعات حسی، انگیزه و تصمیم‌گیری نقش دارند. به عبارت دیگر، این عملکرد‌ها نقش مهمی در تعیین نحوه تعامل ما با محیط اطرافمان دارند.

علاوه بر این، محققان دریافتند که مغز افراد مبتلا به روان‌پریشی به طور متوسط ۱.۴۵٪ کوچکتر از گروه کنترل است.

اگرچه تفسیر این یافته دشوار است، اما ممکن است نشان‌دهنده مشکلات رشدی در افرادی باشد که به عنوان روان‌پریشی طبقه‌بندی می‌شوند.

محققان نوشتند: «یافته‌های حاضر نشان می‌دهد که اختلالات رفتاری مرتبط با فاکتور ۲ از فهرست اختلالات روانی-R (PCL-R) با کمبود حجم در مناطقی از مدار‌های فرونتو-ساب‌کورتیکال مرتبط هستند که ممکن است مسئول کنترل رفتاری باشند.»

علیرغم اهمیت این یافته‌ها، این مطالعه بر روی یک نمونه کوچک و محدود انجام شد، به این معنی که برای تأیید و گسترش این یافته‌ها، تحقیقات بیشتری لازم است.

یافته‌ها همچنین نشان می‌دهند که رفتار‌های ضداجتماعی و تکانشی در افراد مبتلا به روان‌پریشی ممکن است به شدت تحت تأثیر ویژگی‌های عصبی مشترک قرار گیرد.

محققان مطالعات آینده‌ای را توصیه می‌کنند که عوامل دیگری را که ممکن است بر ساختار مغز تأثیر بگذارند، مانند مصرف مواد مخدر یا آسیب‌های روانی، در نظر بگیرند تا به تعیین واضح‌تر رابطه علی کمک کنند.

بحث بر سر چگونگی طبقه‌بندی دقیق روان‌پریشی ادامه دارد، که معمولاً به صورت فقدان مزمن همدلی، رفتار فریبکارانه و تمایل به تکانشگری و ریسک‌پذیری بروز می‌کند. محققان خاطرنشان می‌کنند که اگرچه درجه روان‌پریشی از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما می‌تواند منجر به رفتار پرخاشگرانه و خشونت‌آمیز نیز شود.

منبع: ساینس آلرت