نوآوری دارویی جدید با اثربخشی استثنایی در برابر انواع مختلف سرطان

به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان با مشارکت تیمی از دانشگاه پزشکی وین، مرکز تحقیقات علوم طبیعی HUN-REN و دانشگاه Eötvös Loránd در بوداپست، این ترکیب جدید را LiPyDau نامگذاری کردند، یک درمان تجربی که در برابر چندین نوع سرطان، از جمله سرطان پوست، ریه و سینه، حتی در مواردی که به درمان‌های سنتی مقاوم بوده‌اند، مؤثر بوده است.

شیمی‌درمانی برای دهه‌ها سنگ بنای درمان سرطان بوده است، اما هنوز با چالش‌های قابل توجهی، به‌ویژه عوارض جانبی سمی و مقاومت دارویی، مواجه است. بنابراین، تیمی به رهبری پروفسور گرگلی سزاکیس بر توسعه دارویی ایمن‌تر و مؤثرتر که بتواند بر این موانع غلبه کند، تمرکز کردند.

دانشمندان مشتق جدیدی از دسته آنتراسایکلین‌ها، گروهی از دارو‌های شیمی‌درمانی مؤثر در درمان سرطان، طراحی کرده‌اند. این تیم تحقیقاتی یک ترکیب شناخته‌شده به نام دانوروبیسین را اصلاح کردند تا شکل قوی‌تری از آن به نام ۲-پیرولنو-دانوروبیسین تولید شود، اما این ترکیب هنگام استفاده مستقیم بسیار سمی بود.

برای غلبه بر این مشکل، دانشمندان تکنیکی را برای کپسوله کردن دارو درون وزیکول‌های کوچکی به نام لیپوزوم‌ها ابداع کردند که به دارو اجازه می‌دهد مستقیماً به سلول‌های سرطانی منتقل شود و در عین حال تأثیر آن بر بافت سالم را به حداقل برساند. این شکل جدید LiPyDau نام دارد.

در مطالعات روی موش‌ها، LiPyDau به نتایج قابل توجهی دست یافت؛ یک دوز واحد تقریباً به طور کامل رشد تومور را در مدل سرطان پوست مهار کرد و همچنین در برابر سرطان ریه و سرطان سینه تهاجمی مؤثر بود. در برخی موارد ژنتیکی چالش برانگیز سرطان سینه، این درمان تومور‌ها را به طور کامل ریشه کن کرد.

اثربخشی LiPyDau ناشی از یک مکانیسم منحصر‌به‌فرد است، زیرا این دارو به طور دائم دو رشته DNA را در داخل سلول‌های سرطانی به هم متصل می‌کند و باعث آسیب ژنتیکی جبران‌ناپذیری می‌شود، بنابراین سلول‌ها توانایی تقسیم خود را از دست می‌دهند و وارد فرآیند مرگ سلولی می‌شوند.

شایان ذکر است که دارو‌های آنتراسایکلین مانند دانوروبیسین به طور گسترده در سطح جهان مورد استفاده قرار می‌گیرند و در فهرست دارو‌های ضروری سازمان بهداشت جهانی قرار دارند. با این حال، استفاده سنتی از آنها به دلیل سمیت بالا و مقاومت دارویی محدود است، وضعیتی که LiPyDau ممکن است به لطف فناوری کپسوله‌سازی لیپوزومی خود تغییر دهد.

پروفسور سزاکاکیس گفت: «نتایج ما نشان می‌دهد که کپسوله کردن ترکیب «۲-پیرولنو-داونوروبیسین» درون لیپوزوم‌ها، استفاده از یک داروی قوی را که قبلاً بسیار سمی تلقی می‌شد، ممکن می‌سازد. گام بعدی، تأیید کاربردپذیری این نتایج امیدوارکننده در آزمایش‌های بالینی روی انسان خواهد بود.»

نتایج این مطالعه در مجله Molecular Cancer منتشر شده است.

منبع: مدیکال اکسپرس