 
                                  به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان دانشگاه پلیتکنیک تحقیقات ملی پرم (PNRPU) دریافتهاند که ترکهای ریز در ایمپلنتهای ران از جنس کامپوزیت کربن نه تنها آسیبی نمیرسانند، بلکه در واقع باعث تسریع جوش خوردن آنها با بافت استخوان میشوند. سرویس مطبوعاتی این موسسه علمی این موضوع را به Gazeta گزارش داد.
وقتی ایمپلنت تحت بارهای تصادفی مانند دویدن یا حرکات ناگهانی قرار میگیرد، آسیبهای ریز روی سطح آن ایجاد میشود.
مشخص شده است که آنها نقش کلیدی دارند: آنها پلاکتها و پروتئین فیبرینوژن را جذب میکنند و یک شبکه متراکم تشکیل میدهند که تشکیل لخته خون را تسریع میکند. این امر شرایطی را برای سلولهای استخوانی (استئوبلاستها) ایجاد میکند تا در ساختار پروتز رشد کنند و پیوند بین ایمپلنت و بدن را تقویت کنند.
دانشمندان از مدلسازی کامپیوتری برای تحلیل چگونگی تغییر استحکام پروتز پس از رشد استخوان استفاده کردند. محاسبات نشان داد که مناطق بحرانی استرس ۵.۵ برابر کاهش مییابند که خطر شکستگی را کاهش میدهد و به بیماران اجازه میدهد سبک زندگی فعالتری را بدون خطر جایگزینی زودهنگام ایمپلنت داشته باشند.
با افزایش سن، به خصوص بعد از ۴۰ سالگی، به دلیل کاهش تولید هورمون، بازسازی استخوان کند میشود. ایمپلنتهای کامپوزیتی که باعث التهاب نمیشوند و به تدریج با استخوان "جوش میخورند"، در حال تبدیل شدن به راهحل بهینه هستند. باز کردن میتواند طول عمر ایمپلنتها را به ویژه برای بیماران فعال به طور قابل توجهی افزایش دهد.
 
                                 
                                 
                                