ملاقات‌های مکرر با دوستان و خانواده می‌تواند خطر مرگ زودرس را کاهش دهد

گذراندن وقت با عزیزان می‌تواند خطر مرگ زودرس را کاهش دهد، در حالی که عدم ملاقات با دوستان خانوادگی می‌تواند این خطر را حتی برای افرادی که تنها زندگی نمی‌کنند، افزایش دهد. نتایج نشان می‌دهد که برخی از ارتباطات اجتماعی تأثیر بیشتری بر سلامت نسبت به سایرین دارند.

به گزارش مجله خبری نگار، گذراندن وقت با عزیزان می‌تواند خطر مرگ زودرس را کاهش دهد، در حالی که عدم ملاقات با دوستان خانوادگی می‌تواند این خطر را حتی برای افرادی که تنها زندگی نمی‌کنند، افزایش دهد. نتایج نشان می‌دهد که برخی از ارتباطات اجتماعی تأثیر بیشتری بر سلامت نسبت به سایرین دارند.

مطالعات قبلی، انزوای اجتماعی را با سلامت ضعیف‌تر مرتبط دانسته‌اند. با این حال، اطلاعات کمی در مورد چگونگی تأثیر ارتباطات اجتماعی مختلف بر طول عمر وجود دارد.

برای مثال، همیش فاستر از دانشگاه گلاسکو، انگلستان، و همکارانش داده‌هایی در مورد معاشرت و تنهایی از بیش از ۴۵۰،۰۰۰ نفر ساکن بریتانیا، در سنین ۳۸ تا ۷۳ سال، جمع‌آوری کردند.

بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰، همه شرکت‌کنندگان یک ارزیابی سلامت جسمی و یک پرسشنامه که پنج نوع مختلف از ارتباطات اجتماعی را اندازه‌گیری می‌کرد، تکمیل کردند. در این پرسشنامه پرسیده شد که چند وقت یکبار احساس تنهایی می‌کنند، می‌توانند به کسی که به آنها نزدیک است اعتماد کنند، به دوستان یا اقوام خود سر می‌زنند و در فعالیت‌های گروهی هفتگی شرکت می‌کنند. همچنین پرسیده شد که آیا آنها تنها زندگی می‌کنند یا خیر. سپس محققان شرکت‌کنندگان را پیگیری کردند تا مشخص کنند که تا سال ۲۰۲۱ چند نفر از آنها فوت خواهند کرد.

محققان پس از تعدیل عواملی مانند سن، جنسیت، سطح فعالیت بدنی، وضعیت اقتصادی-اجتماعی و بیماری‌های مزمن، دریافتند که هر پنج نوع ارتباط اجتماعی بر امید به زندگی تأثیر می‌گذارند. فراوانی ملاقات با دوستان و خانواده بیشترین تأثیر را داشت. به طور متوسط، افرادی که دوستان یا خانواده‌شان هرگز به آنها سر نمی‌زدند، در طول دوره مطالعه ۳۹ درصد بیشتر از افرادی که عزیزانشان روزانه به آنها سر می‌زدند، در معرض خطر مرگ بودند. حتی در میان کسانی که تنها زندگی نمی‌کردند، اگر دوستان یا خانواده هرگز به آنها سر نمی‌زدند، خطر مرگ در این دوره ۲۵ درصد بیشتر بود. شرکت در فعالیت‌های گروهی هفتگی نیز این اثرات را کاهش نداد.

نتایج ممکن است به کیفیت رابطه مربوط باشد. فاستر می‌گوید: «بعضی از روابط می‌توانند منفی باشند. بنابراین، شما می‌توانید با شخص دیگری زندگی کنید، اما کیفیت رابطه ضعیف است.» ملاقات‌های منظم از عزیزان می‌تواند در این سناریو بسیار مهم باشد.

این تیم همچنین دریافت که خطر مرگ در این دوره برای کسانی که عزیزانشان ماهانه، هفتگی یا روزانه به آنها سر می‌زدند، تقریباً یکسان بود. فاستر می‌گوید: «به نظر می‌رسد فقط ملاقات‌های ماهانه کافی باشد.»

*این اطلاعات صرفاً جهت اطلاع‌رسانی ارائه شده و به عنوان توصیه‌ای برای درمان بیماری‌ها نمی‌باشد.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری