به گزارش مجله خبری نگار، برلین: یک مطالعه طولانی مدت نشان داده است که حس استقبال در میان پناهندگان ساکن آلمان به طور پیوسته کاهش یافته است.
در تحلیلی که توسط موسسه تحقیقات اقتصادی آلمان (DIW) در برلین انجام شد، محققان از پناهندگان این سوال را پرسیدند: «آیا امروز در آلمان احساس راحتی میکنید؟» در حالی که ۸۴ درصد از شرکتکنندگان در سال ۲۰۱۷ به این سوال «بسیار» یا «تا حد زیادی» پاسخ دادند، این رقم در سال ۲۰۲۰ به ۷۸ درصد و در سال ۲۰۲۳ به ۶۵ درصد کاهش یافت.
به گفته این موسسه، این تحلیل شامل اظهارات پناهندگان از اوکراین و ترکیه نمیشود. به عنوان بخشی از این مطالعه، افرادی که بین سالهای ۲۰۱۳ تا سپتامبر ۲۰۲۲ برای پناهندگی یا حمایت موقت در آلمان درخواست داده بودند، از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۳ سالانه مورد بررسی قرار گرفتند، صرف نظر از اینکه درخواستهای آنها پذیرفته شده باشد یا خیر.
نویسندگان این مطالعه ارتباطی بین بحثهای عمومی در مورد سیاستهای محدودکننده مهاجرت - مانند تسهیل بازگشت به کشورهای مبدا - و کاهش حس استقبال میبینند. این تحلیل بیان میکند: «علاوه بر این، گفتمان سیاسی در سال ۲۰۲۳ - مانند امروز - شامل سطح بالایی از بیگانههراسی و افزایش احساسات ضد مهاجر بود.»
این مطالعه همچنین نشان میدهد که بسیاری از پناهجویان در آلمان اکنون نگران فضای اجتماعی هستند. وقتی این موسسه پرسید: «آیا نگران خصومت و بیگانههراسی در آلمان هستید؟»، ۳۲ درصد از پناهندگان در سال ۲۰۱۶ و ۲۹ درصد در سال ۲۰۱۷ چنین نگرانیهایی را ابراز کردند. طبق این مطالعه، این رقم تا سال ۲۰۱۸ افزایش یافته و بیش از نیمی از کل پناهندگان را شامل میشود.
این موسسه همچنین بررسی کرد که آیا کودکانی که از پناهندگان در آلمان متولد میشوند، از نظر رشد با سایر کودکان تفاوت دارند یا خیر. محققان دریافتند که کودکان پناهنده در مقایسه با کودکان مادران دیگر، صرف نظر از اینکه مادرانشان مهاجر یا غیرمهاجر باشند، بین دو تا چهار سالگی در زبان، مهارتهای اجتماعی و مهارتهای حرکتی عملکرد بدتری دارند.
محققان این موضوع را به عواملی مانند سلامت روان مادر، سطح تحصیلات و وضعیت شغلی او نسبت دادند. نتایج نشان میدهد که فرزندان مادرانی با پیشینه مهاجرت، عموماً در مهارتهای زندگی روزمره عملکرد بهتری داشتهاند - شاید در نتیجه افزایش استقلال کودکان در زندگی روزمره، به عنوان مثال، در کارهای ساده خانه مانند چیدن میز یا تمیز کردن.
(دی پیای)