به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان مرکز پزشکی زنان و بیمارستان عمومی بریگام ماساچوست دریافتهاند که پیچیدگی بالای ریتم قلب با کندتر شدن زوال شناختی در بزرگسالان مسن مرتبط است. نتایج این مطالعه در مجله انجمن قلب آمریکا (JAHA) منتشر شده است.
دانشمندان دادههای ۵۰۳ شرکتکننده در پروژه حافظه و پیری Rush را تجزیه و تحلیل کردند. میانگین سنی شرکتکنندگان ۸۲ سال بود و بیشتر آنها زن بودند. در حالی که آنها خواب بودند، ضربان قلب آنها با استفاده از دستگاه انگشتی Itamar WatchPAT ۳۰۰ اندازهگیری شد. سپس شرکتکنندگان بلافاصله پس از آن و چندین بار دیگر در طول ۴.۵ سال بعدی، یک سری آزمایش حافظه و تفکر را انجام دادند.
نتایج نشان داد افرادی که ریتمهای قلبی پیچیدهتری دارند، با گذشت زمان کاهش عملکرد شناختی کمتری داشتند. با این حال، معیارهای سنتی مانند تغییرپذیری ضربان قلب چنین همبستگی را نشان ندادند، و این رویکرد جدید را به ابزاری دقیقتر برای پیشبینی زودهنگام پیری مغز تبدیل میکند.
چنلو گائو، نویسنده اصلی این مطالعه، خاطرنشان کرد: «ارتباط بین قلب و مغز عمیقتر از آن چیزی است که معمولاً تصور میکنیم.» او افزود که توانایی قلب در پاسخ انعطافپذیر به سیگنالهای سیستم عصبی، شاخص مهمی برای سلامت است.
پنگ لی، محقق ارشد، افزود که قلب فقط یک عضو با عملکرد پمپاژ نیست، بلکه مکانیسم پیچیدهای است که بسته به موقعیت، خواب، فعالیت بدنی یا حتی استرس عاطفی، "بداهه عمل میکند".
دانشمندان امیدوارند که روش جدید نظارت بر ضربان قلب به تشخیص زودهنگام علائم زوال شناختی کمک کند و به افراد اجازه دهد تا از طریق درمان یا تغییر سبک زندگی، سلامت مغز خود را بازیابی کنند.