به گزارش مجله خبری نگار، یک تیم بینالمللی از دانشمندان به رهبری دانشگاه توبینگن کشف کردهاند که اولین گونهی طاعون سیاه - اپیدمی طاعون قرن چهاردهم - در آسیای مرکزی ظهور کرده است. نتایج این مطالعه در مجلهی نیچر منتشر شده است.
علاقه به ریشههای این بیماری همهگیر اولین بار در اواخر قرن نوزدهم میلادی مطرح شد، زمانی که باستانشناسان سنگ قبرهایی را در نزدیکی دریاچه ایسیک-کول در قرقیزستان امروزی کشف کردند. برخی از آنها دارای کتیبههای سریانی بودند که طاعون را علت مرگ ذکر میکردند. با این حال، برای مدت طولانی، دانشمندان قادر به پیوند قطعی این یافتهها با بیماری همهگیری که در سال ۱۳۴۷ اروپا را فرا گرفت، نبودند.
تحقیقات جدید با استفاده از فناوریهای مولکولی مدرن به پر کردن این شکاف دانش کمک کرده است. تجزیه و تحلیل DNA بقایای یافت شده در گورستانهای نزدیک ایسیک-کول به محققان این امکان را داده است که به طور قطعی ثابت کنند که علت مرگ طاعون بوده است که توسط باکتری یرسینیا پستیس ایجاد میشود. علاوه بر این، محققان تأیید کردهاند که اولین سویه پاتوژن مرگ سیاه در سال ۱۳۳۸ در آسیای میانه ظاهر شد.
ماریا اسپیرو، نویسندهی اصلی این مطالعه، گفت: «ما توانستیم گونهی اصلی طاعون را شناسایی کنیم و تاریخ دقیق ظهور آن را تعیین کنیم.»
یوهانس کراوز، مدیر مؤسسه انسانشناسی تکاملی، افزود که گونههای مدرن یرسینیا پستیس، که با گونه باستانی مرتبط هستند، هنوز در کانونهای طبیعی طاعون در منطقه تین شان یافت میشوند. این رشته کوه در سراسر قرقیزستان، قزاقستان، چین، تاجیکستان و بخشهایی از ازبکستان امتداد دارد.
این موضوع تأیید میکند که آسیای مرکزی مرکز منشأ این بیماری همهگیر بوده است. تجزیه و تحلیل ژنتیکی بیشتر نشان داد که همین گونه بعداً در سراسر اروپا گسترش یافته است.