به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان دانمارکی از دانشگاه آرهوس ویروسهای غولپیکر قابل دوامی را در هستههای یخی گرینلند کشف کردهاند که قدمت آنها تقریباً به ۴۸۵۰۰ سال پیش برمیگردد. نتایج این مطالعه در مجله علمی میکروبیوم منتشر شده است.
محققان نمونههایی از یخ تیره، برف قرمز و کریوکونیت (رسوب آلی معدنی) جمعآوریشده از سطح صفحه یخی گرینلند را مطالعه کردند. ویروسها نه در لایههای عمیق، بلکه در سطح یخچالهای طبیعی یافت شدند، جایی که قبلاً با ریزجلبکها تعامل داشتند. این جلبکها باعث ذوب شدن یخها میشوند و زمینه را برای پرورش میکروبها فراهم میکنند و تخریب صفحه یخی را تسریع میبخشند.
پاندوراویروس یِدوما، ویروسی که مشخص شد پس از یخزدایی قادر به آلوده کردن آمیبها است، توجه ویژه متخصصان را به خود جلب کرد. اندازه این ویروس تا یک میکرومتر میرسد و ژنوم آن تقریباً حاوی ۲.۵ میلیون نوکلئوتید است که آن را به یکی از بزرگترین ویروسهای شناخته شده روی زمین تبدیل میکند.
پیش از این، اعتقاد بر این بود که چنین ویروسهایی فقط میتوانند در لایههای منجمد دائمی سیبری یا رسوبات عمیق اقیانوس زنده بمانند. این کشف جدید، مرزهای زیستگاه احتمالی آنها را گسترش میدهد.
مطالعه ویروسهای باستانی در سال ۲۰۱۳ آغاز شد، زمانی که دانشمند فرانسوی ژان میشل کلاوری ویروس تقریباً ۳۰ هزار ساله پیتوویروس سیبریکوم را "احیا" کرد. در سال ۲۰۲۲، پاندوراویروس یِدوما برای اولین بار از خاک منجمد سیبری جدا شد. اکنون، این ویروس در گرینلند یافت شده است که توزیع گسترده آن در ماقبل تاریخ را تأیید میکند.
تسریع ذوب یخچالهای طبیعی و لایههای منجمد دائمی زمین در بحبوحه گرمایش جهانی میتواند منجر به آزادسازی میکروارگانیسمهایی شود که دهها هزار سال غیرفعال بودهاند. دانشمندان هشدار میدهند که بدون مصونیت در برابر چنین عوامل بیماریزا، خطر ظهور تهدیدات عفونی جدید وجود دارد.
پیش از این، ایالات متحده در مورد یک قارچ خطرناک که جهان را تهدید میکند، هشدار داده بود.