در یک پیشرفت غیرمنتظره که راه را برای درمان‌های مؤثر هموار می‌کند، علت احتمالی یک بیماری عصبی ویرانگر کشف شده است!

تیمی از دانشمندان ژن‌های جدیدی را در پشت بیماری لو گریگ، که از نظر پزشکی با نام اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) شناخته می‌شود، کشف کرده‌اند که آنها را یک گام مهم به درک علل این بیماری عصبی ویرانگر نزدیک‌تر می‌کند.

به گزارش مجله خبری نگار، ALS باعث از دست دادن تدریجی کنترل عضلات، حرکت، گفتار، بلع و تنفس می‌شود. اگرچه برخی موارد با عوامل ژنتیکی مرتبط هستند، اما اکثر آنها خود به خود و بدون سابقه خانوادگی ایجاد می‌شوند و همین امر، علل آن را به چالشی مهم برای دانشمندان تبدیل کرده است.

در مطالعه جدید، تیم بیمارستان تحقیقاتی کودکان سنت جود در تنسی، ساختار ژنتیکی ۶۰۰ بیمار مبتلا به چهار بیماری نورون حرکتی، از جمله ALS، پاراپلژی اسپاستیک ارثی (HSP)، آتروفی عضلانی پیشرونده (PMA) و اسکلروز جانبی اولیه (PLS) را تجزیه و تحلیل کردند.

نتایج، ۴۲۳ گونه ژنتیکی بسیار نادر را که بین بیماران مبتلا به ALS و HSP مشترک بود، نشان داد که نشان‌دهنده‌ی یک مبنای ژنتیکی مشترک برای این دو اختلال است. دانشمندان معتقدند که تقریباً ۱۰۰ مورد از این گونه‌ها ممکن است بیماری‌زا باشند، یافته‌ای مهم برای درک چگونگی ایجاد این بیماری‌های عصبی.

دکتر گانگ وو، که رهبری این مطالعه را بر عهده داشت، توضیح داد: «با تجزیه و تحلیل داده‌های حاصل از یک گروه بزرگ از اختلالات نورون حرکتی، ما کشف کردیم که ژن‌های مرتبط با HSP می‌توانند خطر ابتلا به ALS را نیز افزایش دهند، و این به ما امکان می‌دهد پیوند‌های ژنتیکی را که قبلاً مشخص نبودند، درک کنیم.»

دکتر جی. پاول تیلور، معاون رئیس بیمارستان سنت جود، افزود: «نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که بین اختلالات مختلف نورون حرکتی همپوشانی ژنتیکی وجود دارد و راه را برای تشخیص‌های دقیق‌تر و درمان‌های شخصی‌سازی‌شده‌تر در آینده هموار می‌کند.»

بیماری ALS معمولاً بین سنین ۵۵ تا ۷۵ سالگی تشخیص داده می‌شود، علائم آن به تدریج بدتر می‌شود و بیماران به طور متوسط دو تا پنج سال پس از تشخیص زنده می‌مانند. اگرچه در حال حاضر درمانی برای آن وجود ندارد، پزشکان از دارو‌ها برای تسکین علائم و کند کردن پیشرفت بیماری استفاده می‌کنند.

این کشف جدید به شناسایی افرادی که بیشتر مستعد ابتلا به ALS هستند و درک مکانیسم‌های ژنتیکی پشت توسعه آن کمک می‌کند و راه را برای توسعه درمان‌های امیدوارکننده در آینده با هدف کاهش تأثیر این بیماری عصبی کشنده هموار می‌کند.

این مطالعه در مجله Translational Neurodegeneration منتشر شده است.

منبع: دیلی میل

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری