باکتری‌های کشف‌شده در روده انسان، مواد شیمیایی سرطان‌زا را به زباله تبدیل می‌کنند!

به گزارش مجله خبری نگار، مواد شیمیایی پایدار، که به عنوان مواد پرفلوروآلکیل و پلی‌فلوروآلکیل (PFAS) شناخته می‌شوند، سمی هستند و با سرطان، ناباروری و نقص‌های مادرزادی مرتبط می‌باشند.

آنها مواد شیمیایی پایدار نامیده می‌شوند، زیرا به طور طبیعی در محیط یا بدن تجزیه نمی‌شوند. در عوض، آنها از ظروف پلاستیکی و ظروف نچسب به غذا نفوذ کرده و در اندام‌های حیاتی تجمع می‌یابند و خطر نارسایی اندام، ناباروری، انواع خاصی از سرطان و نقص‌های مادرزادی را افزایش می‌دهند، زیرا در عملکرد طبیعی هورمون‌های بدن اختلال ایجاد می‌کنند.

محققان دانشگاه کمبریج با تکیه بر تجزیه و تحلیل دقیق تأثیر ۳۸ سویه باکتریایی بر میزان مواد شیمیایی PFNA و PFOA، این نتیجه را به دست آوردند. شایان ذکر است که آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان، PFOA را به عنوان یک ماده سرطان‌زای اثبات‌شده برای حیوانات (گروه ۱) طبقه‌بندی می‌کند، در حالی که PFNA به عنوان یک ماده سرطان‌زای احتمالی (گروه ۲) طبقه‌بندی می‌شود.

نتایج، کشف هیجان‌انگیزی را آشکار کرد: نه سویه باکتریایی توانستند سطح PFNA را تنها در ۲۴ ساعت ۲۵ تا ۷۴ درصد و سطح PFOA را ۲۳ تا ۵۸ درصد کاهش دهند. Odoribacter splanchnicus به عنوان مؤثرترین سویه شناخته شد که به دلیل نقشش در تولید بوتیرات، که از عملکرد سیستم ایمنی و متابولیسم پشتیبانی می‌کند، شناخته شده است.

این تیم معتقد است که سموم هنگام عبور باکتری‌ها از دستگاه گوارش به آنها می‌چسبند. این باکتری‌ها مانند یک اسفنج بیولوژیکی عمل می‌کنند، سموم را جذب کرده و آنها را به صورت توده‌هایی در سلول‌های خود ذخیره می‌کنند. سپس آنها را از طریق مدفوع دفع می‌کنند و بدن را از اثرات مضر آنها محافظت می‌کنند.

دکتر کیران پاتل، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد سم‌شناسی در دانشگاه کمبریج، توضیح می‌دهد: «بشریت با چالش بزرگی در مورد مواد شیمیایی پایدار و اثرات عمیق آنها بر سلامتی رو‌به‌رو است، اما به طور متناقضی، تلاش‌ها برای حذف آنها محدود است. ما کشف کرده‌ایم که برخی از گونه‌های باکتری‌های روده انسان توانایی استثنایی در جذب این مواد شیمیایی از محیط اطراف خود با غلظت‌های مختلف و ذخیره آنها در جوامع داخلی دارند که از باکتری‌ها در برابر سمیت محافظت می‌کند.»

دکتر ایندرا رو، از واحد سم‌شناسی شورای تحقیقات پزشکی دانشگاه کمبریج و از نویسندگان این مطالعه، گفت: «ما نمی‌توانیم فراگیر بودن مواد شیمیایی پایدار در محیط زیست و بدن خود را انکار کنیم، و این امر ضروری می‌سازد که برای محدود کردن تأثیرات آنها بر سلامتی، اقدامات فوری انجام دهیم.» «در حالی که هنوز راهی برای از بین بردن این مواد شیمیایی پیدا نکرده‌ایم، کشف ما امید تازه‌ای را ایجاد می‌کند که ممکن است روش‌های مؤثری برای حذف آنها از جایی که بیشترین آسیب را ایجاد می‌کنند - یعنی درون بدنمان - ایجاد کنیم.»

محققان اکنون امیدوارند که درمان‌های پروبیوتیک حاوی این گونه‌های باکتریایی مفید را به عنوان یک راه حل عملی برای از بین بردن این مواد سمی که در محیط زیست و محصولات مصرفی روزمره گسترده شده‌اند، توسعه دهند.

اگرچه این مطالعه هنوز در مراحل اولیه خود است، اما امید‌هایی را برای کاهش خطرات جدی سلامتی ناشی از این مواد، به ویژه با توجه به دشواری حذف کامل آنها از محیط زیست، ارائه می‌دهد.

منبع: دیلی میل