تیم فرانسه: آدرین رابیو شب بسیار متناقضی را پشت سر گذاشت

به گزارش مجله خبری نگار، آدرین رابیو شب بسیار عجیبی را در پارک دو پرنس سپری کرد. او که از نظر فنی ضعیف و اغلب ساکت بود، با یک ضربه سر سرنوشت‌ساز فرانسه را پیش انداخت و به ما یادآوری کرد که با وجود عملکرد‌های ناهموارش، همچنان یک مهره ارزشمند است.

پارک دو پرنس مملو از هیجان بود، چرا که فرانسه سومین بازی متوالی خود در مرحله مقدماتی جام جهانی را با پیروزی ۳-۰ مقابل آذربایجان به پایان رساند و تیم دیدیه دشان را در صدر گروه خود تثبیت کرد. این شب به طور کلی برای آبی‌ها کنترل شده بود، آنها هم در بازی و هم در گلزنی برتر بودند، اما در عین حال جذابیت‌های فردی خود را نیز به نمایش گذاشتند. در میان آنها، عملکرد آدرین رابیو، زننده گل دوم که باعث قطعی شدن بازی شد، به طور ویژه توجه‌ها را به خود جلب کرد. این هافبک که گل دوم را به ثمر رساند، عملکردی متناقض، حداقل می‌توان گفت، ارائه داد، که با مشکلات فنی و احتیاط در بازی خدشه‌دار شد، اما با درخششی قاطع که غرایز او را در هوا برجسته می‌کرد، برجسته شد.

این بازگشت به ورزشگاه پاری سن ژرمن، ناگزیر برای رابیو حال و هوای خاصی داشت. خاطرات بنر‌ها و استقبال‌های طوفانی در طول بازی PSG - OM در سال گذشته، تنش‌های مکرر بین خانواده رابیو و هواداران پاریسی، هو کردن‌هایی که در طول حضور‌های قبلی او برای تیم ملی فرانسه شنیده می‌شد... بسیاری از زمینه‌ها بر بازیکنی که خلق و خوی او از قبل مورد بررسی قرار گرفته است، سنگینی می‌کند. عصر جمعه، این پژواک‌های گذشته از بین نرفته‌اند. مردم پاریس، به جای اینکه نسبت به هافبک میلانی بی‌طرف باشند، هر حرکت او را از نزدیک دنبال می‌کردند و فشار را بر بازیکنی که از قبل زیر ذره‌بین بود، افزایش می‌دادند. در این شرایط خاص، بازی رابیو نوید یک بازی حساس را می‌داد.

گلزن در میان هو شدن‌ها... و تمام.

در زمین، عملکرد شماره ۶ فرانسوی که هر بار توپ را لمس می‌کرد، نابرابر بود. این بازیکن جدید آث میلان که در کنار خفرن تورام در خط میانی قرار داشت، در دوئل‌ها و بازی تکنیکی دچار مشکل می‌شد و گاهی اوقات فضا‌هایی را برای مهاجمان حریف ایجاد می‌کرد. از دقیقه ۲۱، امین محمودوف، بازیکن کوچک و خوش‌قیافه تیم، محدودیت‌های او را در موقعیت‌های فردی خاص به ما یادآوری کرد. با ۷۳ لمس توپ، ۰ دریبل موفق، ۹ از دست دادن توپ و تنها ۶ دوئل زمینی برنده از ۱۲ دوئل، رابیو هرگز ریتم خود را پیدا نکرد و در حرکات تهاجمی بیش از حد محتاط بود. با این حال، در این مسابقه متضاد، بازیکن سابق یوونتوس و المپیک مارسی می‌دانست که چگونه در لحظه کلیدی با این ضربه سر بی‌عیب و نقص روی سانتر امباپه که گل دوم فرانسه (۶۹) را به ثمر رساند، درخشش خود را پیدا کند و بار دیگر کارایی هوایی خود را نشان دهد. پنج گل از هفت گلی که او برای تیم ملی فرانسه به ثمر رساند، با ضربه سر زده شد، رکوردی که او را به یک مهره قدرتمند تبدیل کرده و او را در تاریخ مدرن فرانسه، پس از ژیرو و آنری، در رتبه دوم قرار می‌دهد. با وجود این نکته مثبت، نتایج بازی همچنان متناقض است. رابیو نشانه‌هایی از ضعف فنی و تأثیر محدود بر بازی را نشان داد، اما کاملاً از پا نیفتاد.

وقتی از رابیو در مورد سوت‌ها پرسیده شد، ترجیح داد تشویق‌های اکثر تماشاگران پارک دو پرنس پس از گلش را به یاد بیاورد: «کار تمام شده است، حتی اگر می‌توانستیم بیشتر کار کنیم. این برای تیم خوب است. گل دوم مقابل چنین تیمی مهم است، همیشه ممکن است اتفاقی بیفتد. من خیلی خوشحالم که امشب اینجا گل زدم، البته برای پیراهن، اما تشویق شدن اینجا هم خوشحالم می‌کند. فکر می‌کنم اگر در ایسلند پیروز شویم، صعودمان قطعی خواهد بود. انجام کار امشب مهم بود. آنجا مسابقه متفاوتی خواهد بود، برای ماه نوامبر آرامش بیشتری خواهیم داشت.» فرم فعلی او در آث میلان از زمان ورودش در ماه سپتامبر، تضمین کیفیت و ثبات است. این بازیکن اهل سنت موریس که در سری آ شروع خوبی داشته و عملکرد خوبی داشته، اعتماد به نفس و سطح فیزیکی را که گاهی اوقات در گذشته فاقد آن بود، دوباره به دست آورده است. این مسابقه متناقض به عنوان یادآوری این نکته عمل می‌کند که آدرین رابیو حتی وقتی با مشکلاتی رو‌به‌رو می‌شود، همچنان قادر به ارائه راه‌حل‌های تعیین‌کننده در لحظات کلیدی است. همین کافی است تا کادر مربیگری آبی‌ها تا حدی آرام شود.