۵ تفاوت کلیدی بین اوتیسم و ​​ADHD

به گزارش مجله خبری نگار، کانر مک‌دونا، بنیانگذار و مدیر مرکز درمانی Caerus، متخصص در خدمات ارزیابی و پشتیبانی برای بیماران اوتیسم، خاطرنشان کرد که اگرچه برخی شباهت‌ها در رفتار وجود دارد، اما تفاوت‌های آشکاری بین این دو بیماری وجود دارد.

مک‌دونا مرتباً توصیه‌های ارزشمندی را در حساب تیک‌تاک خود به اشتراک می‌گذارد، از مسائل مربوط به پردازش حسی گرفته تا راه‌های حمایت از کودک مبتلا به اوتیسم.

در میان این پست‌ها، او یک ویدیوی کوتاه ارائه داد که پنج تفاوت مهم بین اوتیسم و ​​ADHD را برجسته می‌کرد:

۱. تعاملات اجتماعی:

اوتیسم: مشکل در یادگیری و کسب مهارت‌های اجتماعی اولیه مورد نیاز برای تعامل مناسب با دیگران.

اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD): فرد مهارت‌های اجتماعی اولیه را دارد و می‌تواند به سرعت با دیگران روابط برقرار کند، اما بعداً به دلیل تکانشگری یا حواس‌پرتی مشکلاتی ایجاد می‌شود که می‌تواند مانع از ادامه تعامل شود.

۲. رفتار غیرکلامی:

اوتیسم: مشکلاتی در استفاده و تفسیر زبان بدن، مانند حالات چهره و حرکات، برای بیان احساسات یا درک احساسات دیگران.

ADHD: فرد معمولاً این مهارت‌ها را دارد و از آنها به طور مناسب استفاده می‌کند.

۳. ایجاد روابط و دوستی‌ها:

اوتیسم: ایجاد روابط و دوستی اغلب فرآیندی کند و دشوار است.

ADHD: توانایی دوست‌یابی سریع، اما مشکل در حفظ دوستی‌ها در درازمدت به دلیل تکانشگری، حواس‌پرتی یا مشکل در دنبال کردن مکالمات.

۴. رفتار‌های کلیشه‌ای:

اوتیسم: وجود رفتار‌ها یا حرکات بدنی تکراری و کلیشه‌ای (مانند دست زدن یا چرخیدن)، یا الگو‌های گفتاری تکراری و غیرمعمول.

اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD): این ویژگی برای تشخیص ضروری تلقی نمی‌شود.

۵. علایق متمرکز و شدید:

اوتیسم: با علایق بسیار متمرکز و محدود که برای مدت طولانی (ماه‌ها یا سال‌ها) ادامه می‌یابند، مشخص می‌شود و ممکن است حتی پس از رها کردن آنها برای مدتی، دوباره به آنها روی آورند.

اختلال بیش فعالی-کمبود توجه (ADHD): ممکن است علایق شدید ظاهر شوند، اما اغلب کوتاه مدت (چند روز یا چند هفته) هستند و فرد به سرعت به علایق جدید روی می‌آورد.

اوتیسم چیست؟

اوتیسم یک اختلال رشدی است که بر نحوه عملکرد مغز تأثیر می‌گذارد و باعث می‌شود افراد مبتلا به این اختلال در نحوه درک و تعامل با جهان متفاوت باشند. علائم اغلب در اوایل کودکی ظاهر می‌شوند، اما ممکن است تا اواخر زندگی تشخیص داده نشوند. افراد مبتلا به اوتیسم با مشکلاتی در برقراری ارتباط و تعامل اجتماعی و همچنین چالش‌هایی در درک احساسات و نیات دیگران مواجه هستند. بسیاری نیز حساسیت شدیدی به صدا‌های بلند، نور‌های روشن یا بافت‌های خاص نشان می‌دهند که می‌تواند باعث ناراحتی یا اضطراب آنها شود.

نیاز به روتین و تکرار رفتار‌ها یا افکار خاص نیز از ویژگی‌های رایج آنهاست که به آنها حس ثبات و راحتی می‌دهد. موقعیت‌های اجتماعی جدید یا ناآشنا می‌تواند اضطراب را تحریک کند و آنها اغلب به زمان بیشتری برای پردازش اطلاعات و سازگاری با تغییرات اطراف خود نیاز دارند.

اختلال بیش فعالی/کمبود توجه چیست؟

اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) یک بیماری عصبی است که بر عملکرد مغز، به ویژه در نواحی مرتبط با کنترل، سازماندهی و اجرا، تأثیر می‌گذارد. علائم آن در سه حوزه اصلی ظاهر می‌شود:

اول، حواس‌پرتی وجود دارد، که در آن فرد مبتلا تمرکز برای مدت طولانی را دشوار می‌یابد، یا تمایل به فراموش کردن جزئیات دارد، که انجام وظایف را استرس‌زا می‌کند.

دوم، بیش‌فعالی وجود دارد، که با انرژی بیش از حد و حرکت مداوم، چه بی‌قراری، مشکل در نشستن یا نیاز مداوم به مشغول شدن، مشخص می‌شود. سوم، تکانشگری

وجود دارد، به این معنی که فرد در کنترل رفتار و واکنش‌ها مشکل دارد، که ممکن است منجر به صحبت یا عمل قبل از در نظر گرفتن عواقب آن شود.

تأثیر این اختلال از فردی به فرد دیگر متفاوت است. ممکن است در یکی از سه جنبه به وضوح بیشتری ظاهر شود، یا آنها را با درجات مختلف با هم ترکیب کند.

منبع: میرور