به گزارش مجله خبری نگار، یک تیم بینالمللی از دانشمندان کشف کردهاند که میکروبیومهای روده میتوانند بر کوتاه شدن تلومرها - انتهای محافظ کروموزومهای مرتبط با پیری سلولی - تأثیر بگذارند. این مطالعه در مجله تحقیقات اکتشافی و فرضیه در پزشکی (ERHM) منتشر شده است.
پیری یک فرآیند بیولوژیکی پیچیده است که شامل عوامل به هم پیوسته زیادی میشود. ویژگیهای کلیدی آن شامل بیثباتی ژنومی است که از تجمع آسیب DNA ناشی میشود و کوتاه شدن تلومر که تعداد تقسیمهای سلولی را محدود میکند. این فرآیندها توسط التهاب، استرس اکسیداتیو و اختلالات متابولیکی تقویت میشوند - و اینجاست که میکروبیوم نقش کلیدی ایفا میکند.
مشخص شده است که ترکیب میکروبیوتا با افزایش سن تغییر میکند و دیسبیوز - عدم تعادل بین باکتریهای مفید و بیماریزا - پاسخهای التهابی و آسیب اکسیداتیو به سلولها را تشدید میکند. برخی از میکروبها، مانند هلیکوباکتر پیلوری و فوزوباکتریوم نوکلئاتوم، ژنوتوکسینها و گونههای فعال اکسیژن تولید میکنند که مکانیسمهای ترمیم DNA را مختل میکنند.
از سوی دیگر، باکتریهای مفید، اسیدهای چرب زنجیره کوتاه تولید میکنند که التهاب را کاهش داده و از تلومرها محافظت میکنند. کمبود این اسیدها، که مشخصه دیسبیوز است، فعالیت تلومراز، آنزیمی که طول تلومر را حفظ میکند، را کاهش میدهد.
افرادی که ۱۰۰ سال یا بیشتر عمر میکنند، ترکیب میکروبیوم رودهی منحصر به فردی دارند. محققان کشف کردهاند که افراد صد ساله اهل اوکیناوا و ساردینیا دارای باکتریهای Akkermansia muciniphila و Faecalibacterium prausnitzii هستند که به حفظ تعادل ایمنی و کاهش سرعت کوتاه شدن تلومر کمک میکنند. این موضوع نشاندهندهی یک ارتباط علّی احتمالی بین میکروبیوم پایدار و طول عمر است.
مدیریت میکروبیوم در حال تبدیل شدن به یک حوزه امیدوارکننده در علم پیریشناسی است. نشان داده شده است که پروبیوتیکها، رژیمهای غذایی پرفیبر و پیوند میکروبیوتا، پایداری ژنومی را بهبود بخشیده و طول تلومر را حفظ میکنند. آزمایشهای بالینی داروهای ضدالتهاب در حال حاضر در حال انجام است و امیدهایی را برای کاهش سرعت پیری از طریق استراتژیهای میکروبی افزایش میدهد.