به گزارش مجله خبری نگار، اغلب اعتقاد بر این است که ژنتیک علت اصلی، اگر نگوییم تنها علت، زوال عقل زودرس است. با این حال، تحقیقات اخیر این تصور غلط را رد میکند. در واقع، عوامل خطر زیادی وجود دارد.
نتایج آخرین مطالعه در مجله JAMA Neurology منتشر شد. یک تیم بینالمللی دادههای بیش از ۳۵۰،۰۰۰ شرکتکننده در بانک زیستی بریتانیا با سن تا ۶۵ سال را تجزیه و تحلیل کردند.
دانشمندان طیف گستردهای از عوامل خطر را در متاآنالیز خود پوشش دادند، از جمله استعداد ژنتیکی، سبک زندگی، تأثیرات محیطی و تعدادی از جنبههای مهم دیگر.
ژنتیک نقش دارد، اما مشخص شده است که عامل اصلی و اساسی در خطر ابتلا به آسیبهای عصبی زودرس نیست. سطح تحصیلات و سبک زندگی، از جمله رژیم غذایی، به همان اندازه مهم هستند. سوء مصرف الکل و نیکوتین، و همچنین پرخوری، به طور جدی تواناییهای ذهنی را تضعیف میکنند.
تنهایی، به ویژه هنگامی که به دلیل وضعیت اقتصادی-اجتماعی پایین، خود را منزوی میکند، اغلب منجر به از دست دادن انگیزه برای رشد میشود. افراد دلسرد میشوند، در اضطراب و افسردگی گیر میکنند و درگیر انتقاد از خود میشوند. این امر تأثیر بسیار منفی بر سلامت مغز دارد.
خواب نامنظم، کم عمق و سبک، و همچنین تحرک کم، به این مشکل دامن میزند.
مشکلات دیگری نیز بر تواناییهای شناختی تأثیر میگذارند، از جمله کمبود ویتامین D، سکته مغزی، کاهش شنوایی و بیماریهای قلبی عروقی. هر یک از این تشخیصها خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش میدهند و این خطر به ویژه زمانی که چندین بیماری همزمان وجود داشته باشند، بسیار زیاد است.