به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان دانشگاه کالج لندن دریافتهاند که در افراد میانسال و مسنتر که از درد رنج میبرند، علائم افسردگی اغلب هشت سال قبل از شروع درد شروع به بدتر شدن میکند و حتی پس از شروع آن نیز شدید باقی میماند. این مطالعه در مجله EClinicalMedicine (ECM) منتشر شده است.
محققان دادههای ۳۶۶۸ فرد بالای ۵۰ سال که مرتباً درد متوسط تا شدید را تجربه میکردند، و همچنین یک گروه کنترل با اندازه مشابه و بدون درد را تجزیه و تحلیل کردند. آنها دریافتند که در گروه درد، علائم افسردگی قبل از شروع درد به طور قابل توجهی بدتر شده، در شروع درد به اوج خود رسیده و پس از آن همچنان بالا باقی مانده است. در گروه کنترل، سطح افسردگی به طور قابل توجهی پایینتر بود و پایدار ماند.
دانشمندان الگوی مشابهی را در مورد تنهایی یافتند: کسانی که درد را تجربه کرده بودند، هم قبل و هم بعد از درد، تنهایی بیشتری را تجربه کردند. با این حال، انزوای اجتماعی - فقدان عینی ارتباط با دیگران - عملاً بین گروهها بدون تغییر باقی ماند. محققان اظهار داشتند که کیفیت روابط اجتماعی، به جای کمیت ارتباطات، مهمتر است.
دکتر میکائلا بلومبرگ، نویسندهی اصلی، توضیح داد: «درد و افسردگی متقابلاً یکدیگر را تقویت میکنند، اما ما قبلاً نمیدانستیم که این رابطه چگونه و چه زمانی شروع میشود. یافتههای ما نشان میدهد که زوال در سلامت روانی-عاطفی مقدم بر درد است. این امر فرصتهایی را برای پیشگیری - از طریق حمایت به موقع از سلامت روان و کاهش انزوای اجتماعی - فراهم میکند.»
دانشمندان معتقدند که افسردگی و تنهایی ممکن است از طریق استرس مزمن، التهاب و اختلال عملکرد سیستم ایمنی و سیستم عصبی خودکار - به عنوان مثال، مکانیسم جنگ یا گریز - در ایجاد درد نقش داشته باشند.
این مطالعه همچنین نشان داد که وخامت سلامت روان قبل از شروع درد در افرادی که تحصیلات و سطح درآمد پایینتری دارند، بیشتر دیده میشود. آنها احتمالاً منابع کمتری برای حمایت از سلامت روان و دسترسی به مراقبتهای بهداشتی داشتهاند. به گفته نویسندگان، این موضوع بر لزوم هدف قرار دادن برنامههای حمایتی در آسیبپذیرترین اقشار جامعه تأکید میکند.