به گزارش مجله خبری نگار، یک تیم بینالمللی از دانشمندان کشف کردهاند که چگونه کشاورزان چینی برای هزاران سال، حاصلخیزی خاک و منابع آب را مدیریت میکردند و کشاورزی پایدار را در یکی از مهمترین مناطق چین باستان - حوزه آبخیز گوانژونگ - تضمین میکردند. این مطالعه در مجله CATENA منتشر شده است.
دانشمندان ایزوتوپهای کربن و نیتروژن را در نمونههای باستانی ارزن، یکی از محصولات اصلی کشتشده در چین از دوران نوسنگی، تجزیه و تحلیل کردند. این دادهها به آنها اجازه داد تا چگونگی تغییر روشهای کشاورزی را از دوران ماقبل تاریخ تا سلسله هان (۲۰۲ قبل از میلاد - ۲۲۰ میلادی) ردیابی کنند.
جینگوِن لیائو، یکی از نویسندگان این مقاله، خاطرنشان کرد: «باستانشناسان از قبل درک خوبی از نقش ارزن در رژیم غذایی مردم باستان دارند. اکنون میخواهیم بفهمیم که شیوههای کشت ارزن چگونه در مواجهه با تغییرات اقلیمی و فرسایش خاک تغییر کرده است.»
مدلهای سرامیکی از تأسیسات ذخیرهسازی غلات، که اغلب در دوران سلسله هان در مقبرهها قرار میگرفتند و اغلب با غلات واقعی پر میشدند، مواد ارزشمندی را برای تجزیه و تحلیل فراهم میکردند. این امر به دانشمندان اجازه داد تا بزرگترین مجموعه دادههای ایزوتوپ ارزن تا به امروز را به دست آورند که دورهای از اواخر نوسنگی تا اوایل دوره امپراتوری را در بر میگیرد.
لیائو تأکید کرد: «در محیطهای شهری متراکم، حفظ عملکرد محصولات کشاورزی برای عملکرد دولت حیاتی بود.»
به گفته نویسندگان، نتایج این مطالعه ثابت میکند که کشاورزان باستانی نه تنها محصولات کشاورزی را پرورش میدادند، بلکه به طور مداوم روشهای کشت زمین و مدیریت آب را در پاسخ به چالشهای زیستمحیطی تطبیق میدادند.