کشف حیات پررونق در یخچال طبیعی خشک قطب جنوب

FM: کمک‌های متقابل پنهان بین میکروب‌ها در خاک‌های قطب جنوب شکوفا می‌شود

به گزارش مجله خبری نگار، حتی در سخت‌ترین و بی‌حاصل‌ترین گوشه‌های زمین، حیات راه‌هایی برای شکوفایی پیدا می‌کند - و این کار را از طریق همکاری انجام می‌دهد. یک تیم بین‌المللی از دانشمندان به رهبری پروفسور دیرک واگنر، روابط متقابلاً سودمند غیرمنتظره‌ای را بین موجودات میکروسکوپی روی یخچال طبیعی قطب جنوب کشف کرده‌اند که تخمین‌های موجود از تنوع زیستی این قاره را از نو تعریف می‌کند. این مطالعه در مجله Frontiers in Microbiology (FM) منتشر شده است.

نویسندگان ۲۶ نمونه خاک جمع‌آوری‌شده در فواصل مختلف (از ۰ تا ۸۰ متر) و اعماق مختلف (تا ۳۰ سانتی‌متر) از یک یخچال طبیعی در حال عقب‌نشینی در تپه‌های لارسمن در سواحل خلیج پریدز را تجزیه و تحلیل کردند. محققان با استفاده از کدگذاری DNA با توان عملیاتی بالا، تنوع باکتری‌ها و یوکاریوت‌ها - چه گونه‌های زنده و چه منقرض‌شده - را که آثارشان در خاک باقی مانده است، ارزیابی کردند.

در مجموع ۲۸۲۹ گونه شناسایی شد که تنوع باکتریایی ۱۰ برابر بیشتر از یوکاریوت‌ها بود. هر منطقه مورد مطالعه ترکیب گونه‌ای منحصر به فردی داشت و بیشترین تنوع زیستی در خاک سطحی مشاهده شد.

ارتباطات بین گونه‌ها، که با استفاده از تحلیل شبکه کشف شدند، توجه ویژه‌ای را به خود جلب کردند. دانشمندان وقوع همزمان و مداوم گونه‌های خاصی از قارچ‌ها و باکتری‌ها، جلبک‌ها و سایر میکروارگانیسم‌ها را ثبت کردند که نشان‌دهنده اشکال جدید احتمالی هم‌زیستی - روابط سودمند متقابل که بقای مشترک را در محیط‌های سخت امکان‌پذیر می‌کند - است.

برای مثال، تصور می‌شود قارچ‌های سرمادوست که نزدیک‌تر به یخچال طبیعی یافت می‌شوند، به عنوان کلونی‌ساز‌های اولیه عمل می‌کنند و خاک را برای گونه‌های دیگر آماده می‌کنند. برخی از قارچ‌ها، با تجزیه مواد آلی، ممکن است کربن را برای باکتری‌ها فراهم کنند، در حالی که جلبک‌های سبز مواد مغذی را با میکروب‌ها مبادله می‌کنند.

این مطالعه همچنین توالی اکولوژیکی را روشن می‌کند: با عقب‌نشینی یخچال طبیعی، خاک به طور متوالی توسط گونه‌های جدید اشغال می‌شود که زیستگاه را تغییر می‌دهند و آن را قابل سکونت‌تر می‌کنند. دانشمندان تأکید می‌کنند که تخمین‌های تنوع زیستی قطب جنوب احتمالاً به طور قابل توجهی کمتر از حد واقعی است.

پروفسور واگنر در پایان گفت: «نتایج ما نشان می‌دهد که حتی در سخت‌ترین شرایط، میکروب‌ها می‌توانند از طریق همکاری نزدیک زنده بمانند. این موضوع افق‌های جدیدی را برای درک تکامل حیات و سازگاری با محیط‌های سخت باز می‌کند.»

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری