کمبود خواب در دوران بارداری خطر تاخیر در رشد کودکان را افزایش می‌دهد

به گزارش مجله خبری نگار، بر اساس یک مطالعه جدید که در مجله غدد درون ریز و متابولیسم بالینی منتشر شده است، زنان بارداری که خواب کافی ندارند، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای داشتن نوزادانی با تاخیر در رشد عصبی باشند.

مدت زمان کوتاه خواب (SSD) به خواب کمتر از هفت ساعت در شب گفته می‌شود. یک زن باردار ممکن است به دلیل تغییرات هورمونی، ناراحتی‌های بارداری، تکرر ادرار و سایر عوامل، در خوابیدن مشکل داشته باشد.

گزارش شده است که تقریباً ۴۰٪ از زنان باردار مبتلا به SSD هستند. این زنان ممکن است در معرض خطر بیشتری برای اختلال تحمل گلوکز، مقاومت به انسولین و دیابت بارداری باشند و فرزندانشان ممکن است در معرض خطر بیشتری برای تأخیر در رشد عصبی باشند. این کودکان در توسعه مهارت‌های اجتماعی، عاطفی، رفتاری، حرکتی، شناختی یا زبانی خود کندتر عمل می‌کنند.

پنگ ژو، نویسنده‌ی اصلی این مطالعه از دانشگاه پزشکی آنهویی و آزمایشگاه کلیدی سلامت جمعیت در طول زندگی، وزارت آموزش و پرورش در هفی، چین، گفت: «این مطالعه بر لزوم مدیریت سلامت خواب در دوران بارداری تأکید می‌کند. با روشن کردن رابطه‌ی بین خواب مادر در دوران بارداری و رشد عصبی کودک، مطالعه‌ی ما دانشی را در اختیار خانواده‌ها قرار می‌دهد که می‌توانند عادات سالم‌تری را در دوران بارداری ایجاد کنند و رفاه نسل بعدی را ارتقا دهند.» «بهبود عادات خواب در دوران بارداری ممکن است از مشکلات رشد عصبی در کودکان جلوگیری کند یا خطر ابتلا به آنها را کاهش دهد.»

محققان داده‌های خواب ۷۰۵۹ جفت مادر و نوزاد را از سه بیمارستان مختلف در چین تجزیه و تحلیل کردند. آنها کودکان را از ۶ ماهگی تا ۳ سالگی از نظر تأخیر در رشد غربالگری کردند و ارتباط بین مدت خواب مادر و خطر تأخیر در رشد عصبی را تجزیه و تحلیل کردند. آنها همچنین نقش سطح پپتید C سرم خون بند ناف را که یک شاخص پایدار از ترشح انسولین جنین است، ارزیابی کردند.

این مطالعه نشان داد:

• کمبود خواب در دوران بارداری ممکن است با افزایش خطر مشکلات رشد عصبی در کودکان مرتبط باشد که بر توانایی‌های شناختی، رشد رفتاری و توانایی یادگیری آنها تأثیر می‌گذارد.
• به نظر می‌رسد پسرانی که مادرانشان در دوران بارداری از نابینایی یک طرفه رنج می‌برند، در معرض خطر بیشتری برای تأخیر در رشد عصبی هستند، که نشان می‌دهد جنسیت نقش مهمی در نحوه پاسخ فرزندان به عوامل محیطی قبل از تولد دارد.
• سندرم شوگرن در دوران بارداری ممکن است بر متابولیسم گلوکز مادر تأثیر بگذارد و از این طریق بر محیط رشد جنین تأثیر بگذارد.
• ممکن است همبستگی مثبتی بین سطح پپتید C خون بند ناف و تأخیر در رشد عصبی در فرزندان وجود داشته باشد، که نشان می‌دهد متابولیسم گلوکز مادر در دوران بارداری ممکن است بر ترشح انسولین جنین و از این رو رشد عصبی جنین تأثیر بگذارد.

ژو گفت: «سلامت دوران بارداری نه تنها برای مادر باردار، بلکه برای سلامت درازمدت کودک متولد نشده نیز مهم است.»