به گزارش مجله خبری نگار، طبق یک مطالعه جدید که در مجله آمریکایی زیست شناسی سلولی و مولکولی تنفسی منتشر شده است، جوانانی که از سیگارهای الکترونیکی استفاده میکنند، تغییرات شیمیایی در DNA خود دارند که مشابه تغییرات مشاهده شده در جوانانی است که سیگار الکترونیکی میکشند. این تغییرات با سرطان مرتبط شناخته شدهاند.
تیمی از محققان دانشکده پزشکی کک در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، متیلاسیون DNA، یک اصلاح شیمیایی DNA که میتواند به طور مؤثر ژنها را روشن یا خاموش کند، را در سلولهای دهانی افراد جوان مصرفکننده سیگار الکترونیکی، سیگاریها و افراد غیرسیگاری و غیرسیگاری اندازهگیری کردند. متیلاسیون DNA برای فرآیندهای سلولی طبیعی حیاتی است، اما وقتی اشتباه پیش میرود، میتواند منجر به سرطان و سایر بیماریها شود. آنها با استفاده از فناوری پیشرفته تعیین توالی ژنتیکی، تقریباً کل ژنوم را در سلولهای شرکتکنندگان در مطالعه تجزیه و تحلیل کردند، در مقایسه با مطالعات قبلی که فقط دو تا سه درصد از مناطق ژنتیکی را در افراد مصرفکننده سیگار الکترونیکی یا سیگاری تجزیه و تحلیل میکردند.
محققان همپوشانی قابل توجهی در الگوهای متیلاسیون DNA (نوعی اصلاح اپیژنتیک) بین افرادی که سیگار الکترونیکی مصرف میکنند و افرادی که سیگار میکشند، مشاهده کردند.
استلا توماسی، نویسندهی اصلی این مطالعه از دانشکدهی پزشکی کک، گفت: «یافتههای ما نشان میدهد که تغییرات در متیلاسیون DNA که در سیگارهای الکترونیکی مشاهده میشود، ممکن است در ایجاد بیماریها، از جمله سرطان، نقش داشته باشد.»
او گفت: «سیگارهای الکترونیکی آنطور که برخی ادعا میکنند بیخطر نیستند، هرچند سطح اکثر مواد سمی و سرطانزای موجود در مایع و بخار الکترونیکی عموماً بسیار کمتر از مواد موجود در دود سیگار است.»
این مطالعه به شواهد رو به رشدی در مورد خطرات سلامتی مرتبط با سیگار الکترونیکی کمک میکند. همچنین مبنایی برای تحقیقات آینده با هدف شناسایی یک امضای مولکولی برای ارزیابی خطرات بیماریهای مرتبط با سیگار الکترونیکی فراهم میکند.
در عین حال، تیم تحقیقاتی امیدوار است که این مطالعه با ورود محصولات جدید به بازار، مضرات احتمالی سیگار الکترونیکی را بیشتر برجسته کند.
توماسی گفت: «این یافتهها پیامدهای مهمی برای سلامت عمومی و مقررات صنعت دخانیات با هدف محافظت از جوانان، به ویژه جمعیت آسیبپذیر، در برابر محصولات ویپینگ دارد.»
این مطالعه شامل ۳۰ جوان با میانگین سنی ۲۳.۵ سال بود. آنها به سه گروه تقسیم شدند: ویپرها (افرادی که حداقل سه بار در هفته و به مدت حداقل شش ماه سیگار الکترونیکی استنشاق میکردند، اما سیگار نمیکشیدند)، سیگاریها (افرادی که حداقل سه بار در هفته و به مدت حداقل یک سال سیگار الکترونیکی استنشاق میکردند، اما ویپ نمیکردند) و غیرمصرفکنندگان (افرادی که سیگار الکترونیکی استنشاق نمیکردند و سیگار نمیکشیدند).
محققان گروهها را از نظر سن، نژاد و جنسیت با هم تطبیق دادند. آنها همچنین عوامل مخدوشکننده بالقوه، از جمله میزان مصرف الکل یا غذاهای سرخشده توسط هر شرکتکننده را کنترل کردند.
محققان پس از جمعآوری نمونههای سلولهای دهانی از گونههای هر شرکتکننده، از یک تکنیک تعیین توالی با وضوح بالا به نام تعیین توالی کل ژنوم بیسولفیت برای بررسی بیش از ۲۵ میلیون جایگاه در سراسر ژنوم استفاده کردند. آنها به دنبال نواحی متیلهشدهی متفاوت (DMR) یا مناطقی در ژنوم بودند که در یک گروه از شرکتکنندگان در مقایسه با سایرین، متیلهشدهتر یا کمتر بودند. آنها ۸۳۱ DMR را در افراد سیگاری و ۲۸۶۳ DMR را در افراد سیگاری یافتند.
محققان سپس به دنبال DMRهایی گشتند که بین سیگاریها و ویپرها مشترک بود و ۳۴۶ مورد (۴۶ درصد از کل ژنهای مرتبط با DMR در ویپرها) را یافتند که بین این دو گروه همپوشانی داشتند. این نواحی متیله شده در مناطقی از ژنهایی بودند که به عنوان تنظیمکننده مسیرهای مهم سیگنالینگ بیولوژیکی که باعث ایجاد بیماری میشوند، شناخته میشوند. توماسی گفت، این نشان میدهد که متیلاسیون DNA در ویپرها، مانند سیگاریها، ممکن است در بیماریهایی مانند سرطان نقش داشته باشد.
یکی از یافتههای کلیدی این مطالعه این بود که مهمترین DMR، که بیشتر در افراد سیگاری و ویپر رایج است، در HIC۱ یافت شد، یک ژن سرکوبکننده تومور که به دلیل حجم زیاد تحقیقات مرتبط با انواع سرطانها، از جمله سرطانهای مرتبط با مصرف دخانیات، به نام Hypermethylated In Cancer ۱ نامگذاری شده است.
HIC۱ در مراحل بسیار اولیهی رشد سرطان، توسط متیلاسیون تغییر میکند. متیلاسیون HIC۱ همچنین در نمونههای خون افراد سیگاری که در معرض خطر بالای سرطان و سایر بیماریهای مزمن هستند، یافت شده است. این بدان معناست که میتواند به عنوان یک نشانگر زیستی پیشبینیکننده برای کمک به شناسایی افرادی که نیاز به نظارت دقیق دارند، مفید باشد تا سرطان در مراحل اولیه، زمانی که درمان آن آسانتر است، تشخیص داده شود.
توماسی گفت: «این یک کشف هیجانانگیز است، زیرا متیلاسیون این ژن قبلاً هرگز در سیگارهای الکترونیکی مشاهده نشده بود.»
نکته مهم این است که بیش از نیمی از DMRهای یافت شده در ویپرها در افراد سیگاری یافت نشد. محققان گفتند، این یافته با این واقعیت سازگار است که سیگارهای الکترونیکی طیف وسیعی از مواد شیمیایی مضر یا بالقوه مضر تولید میکنند که برخی از آنها در سیگارهای تنباکویی یافت نمیشوند.
تیم تحقیقاتی اکنون در حال مطالعهی گروه جداگانه و بزرگتری از شرکتکنندگان است تا در مورد تأثیر ویپینگ بر متیلاسیون DNA اطلاعات بیشتری کسب کند. آنها میخواهند بدانند که آیا انواع طعمها و مواد افزودنی موجود در سیگارهای الکترونیکی و همچنین مدت و شدت ویپینگ، بر متیلاسیون DNA تأثیر میگذارند یا خیر. هدف آنها ایجاد یک امضای مولکولی برای ویپینگ است که بتوان از آن برای ارزیابی خطرات مرتبط با ویپینگ در جمعیت عمومی استفاده کرد.
او گفت: «این مطالعه احتمالات زیادی را مطرح میکند. به ما نشان میدهد که ژنهای کاندید زیادی وجود دارند که میتوان آنها را برای ارزیابی خطر بیماری در مصرفکنندگان سیگارهای الکترونیکی بررسی کرد.»