به گزارش مجله خبری نگار، به گفته پروفسور نوح دوین بو از دانشگاه استنفورد، هنگام تجزیه و تحلیل پیامدهای گرمایش جهانی، نه تنها تصویر کلی تغییرات باید در نظر گرفته شود، بلکه نحوه تأثیر آنها بر مناطق مختلف جهان نیز باید در نظر گرفته شود، زیرا چنین ارزیابی برای پیش بینی صحیح پیامدهای تغییرات آب و هوایی بسیار مهم است.
پروفسور دیوینبو چندین سال است که با پروفسور الیزابت بارنر از دانشگاه ایالتی کلرادو و پروفسور سونیا سنیورتن از ETH زوریخ در مورد استفاده از تکنیکهای یادگیری ماشین برای پیش بینی در مورد چگونگی تغییر آب و هوای زمین در دههها و قرنهای آینده کار میکند.
دانشمندان اخیرا با استفاده از این روشها کشف کردهاند که دمای زمین در آینده بسیار نزدیک، در اواسط دهه ۲۰۳۰ و در سالهای ۲۰۴۰-۲۰۵۰ بالاتر از دو هدف آب و هوایی توافق پاریس، ۱.۵ و ۲ درجه سانتیگراد خواهد شد. این کشف دانشمندان را بر آن داشته است تا بررسی کنند که چگونه آب و هوای سیاره در همین دوره زمانی در سطح منطقه تغییر کرده است.
برای انجام این کار، دانشمندان ۳۴ منطقه آب و هوایی بزرگ روی زمین را شناسایی کردهاند و با استفاده از ده مدل آب و هوایی، محاسبه کردند که دمای آنها در چند دهه آینده چگونه تغییر خواهد کرد. پردازش و جمع آوری نتایج این محاسبات با استفاده از شبکه عصبی به آنها امکان میدهد تا دقت پیش بینیهای خود را از تغییرات اقلیم منطقهای افزایش دهند.
دانشمندان محاسبه کردهاند که دما در اکثر مناطق جهان سریعتر از آنچه قبلا تصور میشد افزایش خواهد یافت. تا سال ۲۰۶۰، این شاخص در ۲۶ منطقه از ۳۴ منطقه آب و هوایی مورد مطالعه به ۳ درجه سانتیگراد بالاتر از مقادیر پیش از صنعتی شدن افزایش مییابد و میانگین دما در ۳۱ منطقه از ۳۴ منطقه ۲ درجه سانتیگراد افزایش مییابد.
به گفته دانشمندان، دما در پرجمعیتترین مناطق آب و هوایی زمین - آسیای جنوبی، حوضه مدیترانه، اروپای مرکزی و بخشهایی از جنوب صحرای آفریقا افزایش خواهد یافت.
دانشمندان خاطرنشان میکنند که این نتایج بر لزوم آمادگی و انجام اقدامات لازم برای مقابله با تغییرات سریع آب و هوایی غیرمنتظره در این بخشهای زمین تأکید میکند و به اهمیت تقویت مبارزه با گرمایش جهانی اشاره میکند.
منبع: TASS