به گزارش مجله خبری نگار، یک تیم بینالمللی از جامعهشناسان، یک مطالعه آزمایشی را در چارچوب برنامه «هفته کاری چهار روزه» انجام دادند که شامل بیش از ۱۴۰ شرکت از ایالات متحده، بریتانیا، کانادا، ایرلند و استرالیا بود. طی یک دوره شش ماهه، کارمندان این شرکتها چهار روز در هفته کار کردند و در عین حال حقوق کامل و بستههای تأمین اجتماعی خود را حفظ کردند.
نشریه نیچر هیومن بیهیوئر خاطرنشان کرد که تجزیه و تحلیل دادههای ۳۳ شرکت نشان میدهد که هیچکدام از آنها قصد کنار گذاشتن این سیستم جدید را ندارند و اکثر آنها به افزایش درآمد و ثبات شاخصهای کلیدی عملکرد اشاره کردهاند. کارمندان همچنین از کاهش سطح استرس و فرسودگی شغلی و بهبود کلی سلامت و رفاه روانی خود خبر دادند.
ون فن، جامعهشناس از کالج بوستون، تأیید میکند که تمام انتظارات مربوط به این آزمایش برآورده شد، امری نادر در چنین مطالعاتی، زیرا هیچ نتیجه غیرمنتظرهای ثبت نشد. بهرهوری بدون تغییر باقی ماند، بدون اینکه از کارمندان خواسته شود تلاش بیشتری انجام دهند و کارایی شرکتها تحت تأثیر قرار نگرفت. بخش عمدهای از موفقیت به کاهش جلسات غیرضروری و جایگزینی آنها با ابزارهای ارتباطی مؤثرتر، مانند برنامههای پیامرسان فوری و تماسها، نسبت داده میشود.
این مرخصی اضافی چیزی بیش از یک انگیزه بود؛ به ابزاری مؤثر برای بهرهوری تبدیل شد. کارمندان از آن برای استراحت، مراجعه به پزشک و انجام کارهای خانه استفاده کردند - فعالیتهایی که در غیر این صورت باید به آخر هفته موکول میشدند. این امر به کاهش سطح فرسودگی شغلی و بهبود سلامت کمک کرد که به نوبه خود منجر به کاهش روزهای بیماری، تیمهای پایدارتر و صرفهجویی در هزینههای استخدام شد. این امر به ویژه در بخشهایی مانند مراقبتهای بهداشتی و آموزش که با کمبود نیرو مواجه هستند، اهمیت دارد.
جولیت شور، جامعهشناس، معتقد است که ایده هفته کاری چهار روزه حتی قبل از همهگیری ایدهآل به نظر میرسید، اما خستگی جمعی و بازنگری در اولویتها پس از کووید-۱۹ فرصتی واقعی برای اجرای آن فراهم کرده است. محققان امیدوارند که این آزمایش زمینهساز تغییرات بلندمدت در سازماندهی کار شود.