کد مطلب: ۵۵۶۱۷۹

روش اصولی تنبیه کردن کودکان را یاد بگیرید

تقریباً همه‌ی پدر و مادر‌ها مطمئن اند عملکرد درستی در رابطه با تربیت فرزند خود و آموزش به او دارند. اما حقیقت این است که به این سادگی‌ها هم نیست. پدر و مادر‌ها بیشتر مواقع نمی‌توانند احساسات خود را کنترل کنند و فرزندشان را بیشتر از آنچه که باید تنبیه می‌کنند، امری که پیامد‌های منفی‌ای بر فرزند دارد؛ او را دچار ترس‌ها و کلیشه‌های ذهنی‌ای می‌کند که زندگی را برایش دشوارتر می‌کنند.

به گزارش مجله خبری نگار،تقریباً همه‌ی پدر و مادر‌ها مطمئن اند عملکرد درستی در رابطه با تربیت فرزند خود و آموزش به او دارند. اما حقیقت این است که به این سادگی‌ها هم نیست. پدر و مادر‌ها بیشتر مواقع نمی‌توانند احساسات خود را کنترل کنند و فرزندشان را بیشتر از آنچه که باید تنبیه می‌کنند، امری که پیامد‌های منفی‌ای بر فرزند دارد؛ او را دچار ترس‌ها و کلیشه‌های ذهنی‌ای می‌کند که زندگی را برایش دشوارتر می‌کنند.

در ادامه از چند راهکار صحبت خواهیم کرد که والدین با آن‌ها می‌توانند بدون لطمه زدن به اعتماد به نفس فرزندشان او را تنبیه کنند.

۱- اگر فرزندتان نیت بدی نداشت، تنبیهش نکنید

روش اصولی تنبیه کردن کودکان را یاد بگیرید

بیشتر اوقات بچه‌ها قصدی برای آسیب زدن به دیگران ندارند و صرفاً به دنبال کشف دنیای پیرامون شان هستند؛ و وقتی که کودکی صرفاً قصد یادگیری دارد، باید مورد حمایت قرار بگیرد، حتی اگر کارهایش نتیجه‌ی بدی داشته باشد. این امر در مورد موقعیت‌هایی هم صدق می‌کند که کاملاً تصادفی بودند. با کودک تان همدردی کنید و به او بگویید که چطور موقعیت رخ داده را حل کند.

اگر فرزندتان را برای موارد تصادفی تنبیه کنید ممکن است او را فردی بلاتکلیف و دودل بار آورید. فرزندتان در آینده تبدیل به کسی می‌شود که تا دستورات یک فرد قدرتمند را به خوبی اجرا می‌کند، اما قدرت تصمیم گیری برای خود را ندارد و مسئولیت پذیری چندانی هم ندارد.

۲- توصیه یک چیز است و دستور چیزی دیگر

پدر و مادر‌ها در بیشتر مواقع تصور می‌کنند روش‌های سنتی برای تربیت فرزند مناسب اند. آن‌ها به خود اینگونه فکر می‌کنند: «چون کار درست این است» یا «چون پدر و مادر خودم هم همین کار را کردند». اما فرق زیادی است بین اینکه بگویید «شاید دیگه بازی کردن بس باشد» با اینکه بگویید «دیگه بازی کردن بس است». جمله‌ی اول حالت توصیه دارد، اما دومی یک دستور است؛ بنابراین باید تنها درصورتی فرزندتان را تنبیه کنید که به او دستور انجام دادن یا ندادن کاری را داده باشید.

اگر فرزندتان از قدرت و ثبات روانی زیادی برخوردار است و او را به خاطر مخالفت با توصیه تان تنبیه کنید، ایرادی ندارد. اما اگر فرزند حساسی داشته باشید، تنبیه کردنش می‌تواند باعث لطمه به او شود. ممکن است در آینده تبدیل به کسی شود که به دستورات همه‌ی کسانی که به آن‌ها احترام می‌گذارد، عمل کند، چون از عواقب سرپیچی ترس دارد.

۳- از کلمات بد یا توهین آمیز استفاده نکنید

روش اصولی تنبیه کردن کودکان را یاد بگیرید

این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که پدر و مادر‌ها کنترل احساس شان را از دست می‌دهند. بسیاری از والدین اصلاً متوجه این رفتار خود نمی‌شوند. اما روانشناسان توصیه می‌کنند از کلمات خنثی استفاده کنید.

فرزندتان ممکن است دچار مشکلات مرتبط با اعتماد به نفس شود. ممکن است مواقعی که حرف‌های بدی به او زدید را به خاطر بسپارد.

۴- تنبیه نباید احساسی باشد

روش اصولی تنبیه کردن کودکان را یاد بگیرید

اگر فرزندی مطیع نباشید، بعضی والدین بسیار عصبانی می‌شوند و کنترل خود را از دست می‌دهند، با اینکه فرزند خود را عاشقانه دوست دارند. این اتفاق اغلب به دلیل انتطارات زیادی که آن‌ها از فرزند خود دارند رخ می‌دهد؛ و زمانی که این انتظارات محقق نمی‌شود، پدر و مادر‌ها احساس نارضایتی می‌کند. اما این احساس باید سرکوب شود.

اگر فرزند حساسی داشته باشید ممکن است به خاطر داد و فریادهایتان، در آینده دچار مشکلاتی شود. روانشناسان می‌گویند این افراد ممکن است وابسته به کسانی شوند که از طبقات بالای جامعه هستند.

منبع:روزیاتو

ارسال نظرات
قوانین ارسال نظر