به گزارش مجله خبری نگار/از وقتی خبرهای مربوط به وارد کردن خودرو توسط فوتبالیستها رسانهای شده اظهار نظرهای مختلفی را دیده و شنیده ام. عمده مردم به خصوص در فضای مجازی از این اتفاق عصبانی هستند و حرف خیلیهای شان هم این است: «مگر فوتبال بازی نمیکنند، مگر میلیاردی پول نمیگیرند؟ پس این امتیاز ویژه برای این قشر خاص برای چیست؟»
خیلی از مردم عصبانی هستند و این را میشود از پیامهایی که در فضای مجازی ارسال میکنند به راحتی فهمید. به راستی سوال این است؛ چرا باید چنین رانتی به افرادی داده شود که شغل شان بازی کردن فوتبال است؟ چرا مثلا کشتی گیران و وزنه برداران نه؟ چرا تکواندو کاران و جودوکاران نه؟ مثلا ناهید کیانی که اولین طلای تاریخ ایران در تکواندو را گرفت. یا همین سارا عبدالملکی که حالا ویلچر نشین است و در رشته پاراقایقرانی مدال آسیایی گرفت و جایزه اش یک قوری و کتری بود!
اصلا چرا خیلی دور میرویم. چه اتفاقی میافتد اگر همه مردم سهمیه این چنینی داشته باشند و مثلا هر ۵ سال یک بار بتوانند چنین خودرهای لوکسی را وارد کنند؟ (از اتاق فرمان اشاره میکنند که نمیشود!)
خب این هم که پیش نرفت و فقط یک گزینه دیگر روی میز میماند. ببایید به جای امتیاز برای وارد کردن پورشه و مازراتی به مردم، یک خودرو بدون ثبت نام و قرعه کشی به آنها بدهید و پولش و سودش را هم بگیرید. آهان! این هم نمیشود. بی خیال! مبارک تان باشد آقایان. پورشه و مازراتیها مال شما و سوگولی هایتان. قشر زیادی از مردم منتظر میمانند تا پولی به حسابشان بیاید، وامی به نام شان در بیاید تا شاید بتوانند در سامانه جامع خودرو ثبت نام کنند تا دو – سه سال بعد خودرویی را سوار شوند که مهمترین آپشنی که دارد زه روی در است! مبارک تان باشد.