به گزارش مجله خبری نگار، این بیمار ۲۹ ساله اهل لیتوانی دو دوره IVF بدون موفقیت در بارداری انجام داد، در حالی که معاینات زنان هیچ مشکل واضحی را نشان نداد. مشخص نیست که آیا شریک زندگی او آزمایشهای باروری انجام داده است یا خیر.
این زن از آسم و آلرژی به آلرژنهای استنشاقی مانند کپک، موی گربه و گرد و غبار رنج میبرد و همین امر باعث شد که برای تأیید تأثیر آلرژی بر باروریاش به یک مرکز پزشکی مراجعه کند.
معاینات پزشکی سطح غیرطبیعی بالای ائوزینوفیلها را نشان داد که با آلرژی مرتبط هستند و آزمایشهای پوستی، آلرژی به مایتهای گرد و غبار، گرده چمن و علفهای هرز، آلرژنهای حشرات و سگها را نشان داد.
مهمترین آلرژی به آلرژن Canis familiaris ۵ (Can f ۵) بود، پروتئینی که در شوره و ادرار سگ یافت میشود و ممکن است نشاندهنده آلرژی مشابه به پروتئینهای موجود در مایع منی انسان نیز باشد.
در مصاحبه با متخصص آلرژی، بیمار تأیید کرد که پس از رابطه جنسی محافظت نشده دچار گرفتگی بینی و عطسه شده است، چیزی که در ارزیابیهای قبلی او مشاهده نشده بود.
آزمایشهای بیشتر تأیید کرد که او به پلاسمای منی (جزء مایعی که سلولهای اسپرم را حمل میکند) حساسیت داشته است، که میتواند علت احتمالی ناباروری باشد، زیرا میتواند منجر به التهاب اندامهای تولید مثل شود.
اگرچه استفاده از کاندوم یک درمان رایج برای آلرژی به مایع منی است، بیمار این گزینه را رد کرد، زیرا میخواست باردار شود. قرار گرفتن تدریجی در معرض درمان با مایع منی نیز در کشور او در دسترس نیست.
در عوض، پزشکان استفاده از آنتیهیستامینها را قبل از رابطه جنسی توصیه کردند، اما بیمار این درمان را بیاثر یافت. پس از سه سال پیگیری، او همچنان ناباروری و علائم آلرژیک جدید مانند تورم پلکها و آبریزش چشم را تجربه میکرد.
این بیماری نادر تلقی میشود و تنها حدود ۸۰ مورد آلرژی به پلاسمای منی در سراسر جهان ثبت شده است، و اطلاعات زیادی در مورد تأثیر آن بر باروری وجود دارد که باید آموخته شود.
پزشکان تأکید میکنند که ارزیابی جامع شرایط آلرژیک ضروری است، زیرا تجمع آلرژیها ممکن است به مشکلات تولید مثلی غیرقابل توضیح منجر شود.
منبع: لایو ساینس