به گزارش مجله خبری نگار، محققان دانشگاه نیویورک لانگون دادههای جدیدی در مورد تأثیر فعالیت بدنی بر پیشگیری از بیماریهای قلبی، به ویژه فیبریلاسیون دهلیزی، یکی از شایعترین انواع آریتمی که میتواند منجر به عوارض جدی شود، منتشر کردهاند.
طبق این مطالعه، هر ساعت فعالیت بدنی اضافی در هفته میتواند خطر ابتلا به آریتمی را تا ۱۱ درصد کاهش دهد. این دادهها پیش از نشست سالانه انجمن قلب آمریکا ارائه شد.
برخلاف مطالعات قبلی که بر ارزیابیهای ذهنی شرکتکنندگان متکی بودند، این پروژه از دادههای دستگاههای Fitbit استفاده کرد که به طور عینی سطح فعالیت را ثبت میکردند. این امر امکان نتیجهگیری دقیقتر را فراهم میکرد. این مطالعه شامل بیش از ۶۰۰۰ مرد و زن بود که هر روز به مدت یک سال ردیابهای تناسب اندام میپوشیدند. این رویکرد امکان ردیابی سطح فعالیت معمول شرکتکنندگان و تأثیر آن بر ضربان قلب را فراهم کرد.
دکتر شان هفرون، سرپرست این مطالعه، خاطرنشان کرد که افزایش فعالیت حتی تا حداقل سطح توصیهشده توسط انجمن قلب آمریکا (۲.۵ تا ۵ ساعت فعالیت متوسط تا شدید در هفته) خطر ابتلا به آریتمی را تا ۶۰٪ کاهش میدهد؛ و در میان کسانی که از این حد معمول فراتر رفته و بیش از ۵ ساعت ورزش کردند، این خطر حتی کمتر هم بود - تا ۶۵٪.
این مطالعه نشان داد که فعالیت بدنی متوسط تا شدید، چه پیادهروی سریع، شنا یا دویدن، نقش مهمی در حفظ ضربان قلب پایدار دارد. این یافته به ویژه از آن جهت اهمیت دارد که پیش از این، ورزش بیش از حد شدید برای افراد مبتلا به بیماری قلبی نامطلوب تلقی میشد. دکتر هفرون تأکید میکند که برای بهبود سلامت قلب نیازی به تمرین سنگین یا ورزش شدید نیست - فعالیت بدنی متوسط منظم کافی است.
یکی دیگر از نقاط قوت این مطالعه، پیگیری طولانیمدت آن است. مشارکت دارندگان Fitbit به محققان این امکان را داد تا فعالیت بدنی شرکتکنندگان را به مدت پنج سال پیگیری کنند. این امر درک عمیقتری از تأثیر فعالیت بدنی بر سلامت و خطر بیماریهای قلبی را فراهم کرد و ارزش استفاده از چنین دستگاههایی را در تحقیقات پزشکی برجسته نمود. نکته مهم این است که دستگاههای ردیابی تناسب اندام به ایجاد تصویر کاملتری از فعالیت شرکتکنندگان کمک کردند و از اشتباهاتی که ممکن است در نظرسنجیها رخ دهد، جلوگیری کردند.
* اطلاعات ارائه شده صرفاً جهت اطلاع رسانی است و به عنوان توصیهای برای درمان بیماریها عمل نمیکند.