به گزارش مجله خبری نگار/ستارهشناسان موسسه نجوم دانشگاه هاوایی دسته جدیدی از قدرتمندترین انفجارهای کیهانی - "شرارههای هستهای شدید" - را کشف کردهاند. این رویدادهای نادر زمانی رخ میدهند که ستارههای عظیم، سه برابر یا بیشتر از خورشید، بیش از حد به یک سیاهچاله ابرپرجرم نزدیک میشوند و توسط نفوذ گرانشی آن نابود میشوند. این کار در مجله Science Advances (SA) منتشر شده است.
محققان دریافتند که این انفجارها تقریباً ده برابر درخشانتر از رویدادهای معمول اختلال ستارهای، به نام اختلالات جزر و مدی، هستند و سالهای زیادی طول میکشند، که بسیار بیشتر از انرژی درخشانترین ابرنواخترهای شناخته شده است. به عنوان مثال، پرانرژیترین جرم مورد مطالعه، Gaia۱۸cdj، ۲۵ برابر انرژی بیشتری نسبت به قدرتمندترین ابرنواختر آزاد کرد و در یک سال به اندازه انرژی خورشید در ۱۰ میلیارد سال عمر خود، انرژی ساطع میکند.
این کشف نتیجهی تجزیه و تحلیل سیستماتیک دادههای ماموریت فضایی گایا بود که شعلههای غیرمعمول طولانیمدت را در مراکز کهکشانهای دوردست شناسایی کرد. دانشمندان برای تأیید ماهیت این اجرام، از تلسکوپها و رصدخانههای زمینی، از جمله رصدخانهی کک و سیستم هشدار مکانیاب سیارک (ATLAS) استفاده کردند. شعلههای مشابهی بعداً توسط گروههای مستقل ثبت شدند که وجود دستهی جدیدی از پدیدهها را تأیید کرد.
نویسندگان خاطرنشان کردند که انرژی و مدت زمان چنین فورانهایی، ارتباط آنها با ابرنواخترهای کلاسیک را رد میکند. در عوض، علت آن در فرآیند برافزایش تدریجی نهفته است - مصرف یک ستاره نابود شده توسط یک سیاهچاله فوقسنگین.
به گفته بنجامین شاپی، یکی از نویسندگان این مطالعه، مطالعه شعلههای هستهای شدید، مسیر جدیدی را برای درک رشد سیاهچالههای ابرپرجرم در کهکشانهای دوردست باز میکند و به ما اجازه میدهد تا به گذشته کیهان - به دوران تشکیل فعال ستارهها و تغذیه سریع سیاهچالهها - نگاهی بیندازیم.