به گزارش مجله خبری نگار/افرادی که به کووید-۱۹ طولانیمدت مبتلا هستند، پس از یک عفونت شدید کووید-۱۹، سطح بالایی از بسیاری از مولکولهای ایمنی را در خون خود نشان میدهند. درک بهتر از تفاوتهای احتمالی این مولکولها میتواند به درمانهای هدفمندتر منجر شود.
بر اساس مطالعهای که روی نزدیک به ۷۰۰ نفر انجام شد، افرادی که پس از بستری شدن به دلیل کووید-۱۹ شدید، به کووید طولانیمدت مبتلا شدند، در مقایسه با افرادی که به طور کامل از چنین بستری بهبود یافتند، سطح بالاتری از بسیاری از مولکولهای ایمنی التهابی داشتند.
پیتر اوپنشاو، یکی از اعضای تیم از کالج امپریال لندن، میگوید این یافتهها نشان میدهد که کووید طولانیمدت یک مبنای بیولوژیکی واقعی دارد. او میگوید: «مردم متوجه این موضوع نمیشوند. این واقعاً برای آنها اتفاق میافتد.»
محققان معتقدند که پاسخهای ایمنی مداوم ممکن است علت علائم کووید طولانیمدت باشد. در حال حاضر برخی از درمانهای تأیید شده برای کاهش این پاسخها در سایر بیماریها طراحی شدهاند، بنابراین این یافتهها میتواند منجر به آزمایش داروهای مشابه برای کووید طولانیمدت شود.
با این حال، مشخص نیست که آیا این یافتهها در مورد افرادی که پس از یک عفونت خفیفتر SARS-CoV-۲ که نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارد، به کووید طولانیمدت مبتلا میشوند، صدق میکند یا خیر.
فلیسیتی لیو، عضو تیم از همان کالج، میگوید: همچنین ممکن است که در برخی موارد، پاسخهای ایمنی مداوم به دلیل عفونت مداوم SARS-CoV-۲ یا فعال شدن ویروسهای خفته در بدن، مانند ویروس اپشتین بار، باشد. در این صورت، سرکوب پاسخهای ایمنی میتواند نتیجهی معکوس داشته باشد.
لیو میگوید: «کووید طولانیمدت یک بیماری پیچیده است. هیچ علت واحدی برای آن وجود ندارد.»
این مطالعه شامل اندازهگیری سطح ۳۶۸ مولکول ایمنی در خون ۶۵۹ فرد بستریشده به دلیل کووید-۱۹ بود که عمدتاً در مراحل اولیه بیماری همهگیر بودند. ۴۲۶ نفری که هنوز علائم بیماری را بیش از سه ماه بعد گزارش میکردند با ۲۳۳ نفری که بهبودی کامل خود را گزارش کرده بودند، مقایسه شدند.
این مطالعه نشان داد که الگوهای فعالسازی سیستم ایمنی، منعکسکننده انواع اصلی علائم گزارششده توسط افراد مبتلا به کووید طولانیمدت است. پنج نوع علامت اصلی عبارت بودند از خستگی؛ اختلال شناختی؛ اضطراب و افسردگی؛ علائم قلبی تنفسی؛ و علائم گوارشی.
برای مثال، افرادی که علائم گوارشی داشتند، سطح خونی بالاتری از SCG۳ داشتند، پروتئین سیگنالدهندهای که در مدفوع افراد مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر نیز بالا است.
کریس برایتلینگ، عضو تیم از دانشگاه لستر در بریتانیا، میگوید این یافتهها به تشخیص ابتلای طولانیمدت افراد به کووید کمک نمیکند. اما پس از تشخیص بیماری، آزمایش این مولکولها میتواند به شناسایی نوع بیماری افراد مبتلا به کووید طولانیمدت و در نتیجه تعیین مداخلات مفید کمک کند.
یک مطالعه در سال گذشته نشان داد که ۳۶ میلیون نفر در اروپا به کووید مبتلا بودهاند یا از آن رنج میبرند. برایتلینگ میگوید: «بسیاری از مردم هنوز از این بیماری رنج میبرند.»