کد مطلب: ۸۹۷۹۱۱
|
|
۱۴ شهريور ۱۴۰۴ - ۲۱:۵۹

کشور‌هایی که گردشگران روسی می‌توانند در آنها به تب چیکونگونیا مبتلا شوند، نامگذاری شده‌اند.

کشور‌هایی که گردشگران روسی می‌توانند در آنها به تب چیکونگونیا مبتلا شوند، نامگذاری شده‌اند.
دکتر شاخمردانوف: ویروس چیکونگونیا در تایلند و سریلانکا قابل انتقال است

به گزارش مجله خبری نگار/مراد شاخمردانوف، متخصص بیماری‌های عفونی و استاد دانشگاه پیروگوف، به Gazeta گفت: ویروس چیکونگونیا در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری که پشه‌های آئدس در آن زندگی می‌کنند، یافت می‌شود. مناطق اصلی که موارد ابتلا به این بیماری در آنها ثبت شده است شامل آفریقا، آسیا، کارائیب و آمریکای لاتین، آمریکای شمالی و اروپای جنوبی است.

این پزشک گفت: «در آفریقا، این عفونت در آفریقای مرکزی و شرقی، از جمله تانزانیا، کنیا و کنگو، و همچنین در جزایر اقیانوس هند کومور، رئونیون، موریس و سیشل شایع است. در آسیا، چیکونگونیا در هند، اندونزی، تایلند، میانمار، سریلانکا، فیلیپین، پاکستان و مالزی یافت می‌شود. کارائیب و آمریکای لاتین نیز مناطق بومی این عفونت هستند. در اینجا، به ویژه از سال ۲۰۱۳، شیوع این بیماری در هائیتی، جمهوری دومینیکن، جامائیکا، ونزوئلا، کلمبیا، برزیل و مکزیک مشاهده شده است.»

به گفته این استاد، چیکونگونیا می‌تواند در مناطق جدیدی که شرایط مناسبی برای تولید مثل ناقلین آن وجود دارد، گسترش یابد.

این پزشک افزود: «شیوع این بیماری به ویژه در فصول بارانی، زمانی که جمعیت پشه‌ها افزایش می‌یابد، فعال‌تر است. به عنوان مثال، در سال‌های اخیر، شیوع این بیماری در اروپا ثبت شده است. در سال ۲۰۰۷، اولین انتقال محلی ویروس در ایتالیا رخ داد و بعداً موارد مشابهی در فرانسه و اسپانیا ثبت شد. این امر با شیوع پشه آئدس آلبوپیکتوس که قادر به انتقال ویروس در عرض‌های جغرافیایی معتدل است، امکان‌پذیر شد. جهانی شدن، تغییرات اقلیمی، افزایش سفر‌های بین‌المللی و سازگاری ویروس با گونه‌های جدید پشه، همگی در این امر نقش داشتند.»

دوره کمون از دو تا ۱۲ روز است. علائم شامل افزایش ناگهانی دما تا ۳۹-۴۰ درجه سانتیگراد، همراه با درد شدید در مفاصل، به ویژه در دست‌ها، پاها، مچ پا و زانو‌ها است. سردرد، درد عضلانی، خستگی و بثورات پوستی نیز از علائم مشخصه هستند. در برخی موارد، قرمزی چشم (ورم ملتحمه)، حالت تهوع و استفراغ محتمل است. درد مفاصل می‌تواند از چند روز تا چند ماه و در موارد نادر - طولانی‌تر - ادامه یابد.

این پزشک گفت: «این بیماری به ندرت کشنده است، اما می‌تواند باعث رنج جدی و ناتوانی موقت شود. افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف و سالمندان ممکن است دوره شدیدتری از بیماری را تجربه کنند.»

به گفته این استاد دانشگاه، هیچ درمان ضد ویروسی خاصی وجود ندارد. از درمان علامتی استفاده می‌شود: دارو‌های تب‌بر، مسکن‌ها، مایعات فراوان و استراحت. هنوز واکسنی علیه این ویروس وجود ندارد.

برچسب ها: تب
ارسال نظرات
قوانین ارسال نظر