ورزش علائم طولانی مدت کووید را در زنان جوان کاهش می‌دهد

به گزارش مجله خبری نگار، در مطالعه‌ای که اخیراً در مجله Scientific Reports منتشر شده است، محققان تأثیر فعالیت بدنی (PA) را بر علائم کووید-۱۹ در بین زنان جوان بررسی کردند.

نقش محافظتی فعالیت بدنی در برابر برخی عفونت‌های تنفسی به خوبی شناخته شده است. فعالیت بدنی منظم، ایمنی را افزایش داده و خطر ابتلا به عفونت‌های حاد تنفسی را کاهش می‌دهد. برعکس، سبک زندگی بی‌تحرک با افزایش خطر ابتلا به عفونت شدید سندرم حاد تنفسی کروناویروس ۲ (SARS-CoV-۲) و شدت بیماری کووید-۱۹ مرتبط است.

علاوه بر این، یک سوم افراد آلوده به SARS-CoV-۲ علائم طولانی مدتی را گزارش می‌کنند که بیش از چهار هفته پس از عفونت ادامه دارد. علائم شایع این بیماری پس از کووید-۱۹ (PCC) شامل تنگی نفس، خستگی، درد قفسه سینه، تغییرات چشایی/بویایی، اختلال شناختی، افسردگی، اضطراب و سردرد است. مطالعات، ارتباط معکوسی بین (پایبندی بیشتر به) یک سبک زندگی سالم و خطر PCC گزارش کرده‌اند.

چندین عامل خطر برای کووید-۱۹ شدید شناسایی شده‌اند، مانند جنسیت، سن بالا و بیماری‌های زمینه‌ای که با عدم فعالیت بدنی نیز مرتبط هستند. سطح فعالیت بدنی (PA) عموماً بین زنان و مردان متفاوت است؛ زنان در بیشتر کشور‌ها فعالیت بدنی کمتری نسبت به مردان دارند. در حالی که مردان میزان ابتلا و مرگ و میر بیشتری از کووید-۱۹ دارند، شیوع PCC در زنان بیشتر است.

در مطالعه حاضر، محققان ارزیابی کردند که آیا فعالیت بدنی منظم علائم کووید-۱۹ و PCC را در بین زنان جوان بهبود می‌بخشد یا خیر. داده‌های مربوط به عفونت SARS-CoV-۲ و علائم آن با استفاده از فرم گزارش موارد پس از کووید سازمان بهداشت جهانی (WHO) بین ۲۰ ژوئیه ۲۰۲۲ و ۵ اکتبر ۲۰۲۳ جمع‌آوری شد.

علاوه بر این، عملکرد در یک مقیاس پنج نقطه‌ای ارزیابی و با سناریوی قبل از کووید-۱۹ در یک مقیاس سه نقطه‌ای مقایسه شد. فرم کوتاه پرسشنامه بین‌المللی فعالیت بدنی برای اندازه‌گیری سطح فعالیت بدنی استفاده شد. تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) تفاوت‌های گروهی را بررسی کرد. ضرایب همبستگی پیرسون محاسبه شد.

در مجموع ۸۰۲ زن ۱۸ تا ۳۴ ساله در این مطالعه شرکت داشتند. از این تعداد، ۴۴۲ نفر به SARS-CoV-۲ آلوده شدند و ۳۷۰ نفر عفونت تأیید شده آزمایشگاهی داشتند. اکثر موارد خفیف بودند. بیش از ۹۲٪ از شرکت‌کنندگان واکسینه شدند؛ ۳۷۳ نفر سه دوز و ۳۳۶ نفر دو دوز دریافت کردند. علاوه بر این، ۱۶۷ نفر دوباره آلوده شدند، که بیشتر آنها پس از واکسیناسیون بود.

۲۶.۳٪ از شرکت‌کنندگان علائم مداوم یا متناوب را گزارش کردند. حدود ۴۳٪ از افراد فعالیت بدنی کم، ۳۴.۸٪ فعالیت بدنی متوسط ​​و ۲۲.۳٪ فعالیت بدنی بالا را گزارش کردند. این تیم ارتباط معناداری بین شیوع کووید-۱۹ و دسته‌های فعالیت بدنی پیدا کرد. میزان عفونت بالاتری در گروه فعالیت بدنی متوسط ​​در مقایسه با سایر گروه‌ها مشاهده شد. شدت کووید-۱۹ در بیشتر موارد، صرف نظر از سطح فعالیت بدنی، خفیف بود.

با این حال، دو مورد مبتلا به بیماری شدید، PA پایینی داشتند. گروه PA بالا، میزان بالاتری از بیماری متوسط ​​نسبت به سایر گروه‌ها داشت. هیچ ارتباط آماری معنی‌داری بین PA و عفونت مجدد یا PCC وجود نداشت. با این حال، میزان عفونت مجدد با افزایش PA کاهش یافت. به طور متوسط ​​۱۴ علامت در طول بیماری حاد کووید-۱۹ گزارش شد.

علائم با افزایش سطح فعالیت بدنی کاهش یافت. گروه فعالیت بدنی بالا کمترین علائم را داشتند، در حالی که گروه فعالیت بدنی پایین بیشترین علائم را داشتند. اکثر علائم، صرف نظر از سطح فعالیت بدنی، عمومی، عصبی و روانی بودند و علائم این دسته‌ها در افراد با فعالیت بدنی متوسط ​​یا پایین شایع‌تر بود. شایع‌ترین علائم حاد کووید-۱۹ خستگی، اضطراب، دیسمنوره، سرگیجه، فراموشی، از دست دادن علاقه و خلق و خوی افسرده بود.

علاوه بر این، به طور متوسط ​​۱۲ علامت در PCC گزارش شد. به طور مشابه، علائم در افرادی که سطح بالایی از فعالیت بدنی داشتند، کاهش یافت. به طور مشابه، شایع‌ترین علائم PCC شامل خستگی، فراموشی، سرگیجه، اضطراب، ضربان قلب سریع، از دست دادن علاقه و مشکل در تمرکز بود. فراموشی، سبکی سر و افسردگی در افرادی که فعالیت بدنی کم یا متوسط ​​داشتند، شایع‌تر بود.

علائم قلبی عروقی (درد قفسه سینه، تپش قلب و کسالت پس از فعالیت بدنی)، دیسمنوره، اضطراب و از دست دادن علاقه در افراد مبتلا به PA متوسط ​​شایع‌تر بود. نمره کلی عملکرد در بین افراد آلوده به SARS-CoV-۲ از ۰ تا ۷۲.۵ متغیر بود که نشان دهنده مشکل خفیف یا بدون مشکل در عملکرد است. تنها پنج نفر مشکل متوسط ​​و وضعیت عملکرد بدتری داشتند.

به طور کلی، این مطالعه بررسی کرد که آیا فعالیت بدنی منظم علائم را در طول و بعد از کووید-۱۹ در زنان جوان کاهش می‌دهد یا خیر. PCC شایع بود، به طوری که حدود یک چهارم از بیماران دو سال پس از عفونت، علائم روانی و عصبی مداوم یا مکرر را گزارش کردند. علائم با افزایش سطح PA در طول کووید-۱۹ حاد و PCC کاهش یافت. علاوه بر این، میزان عفونت مجدد با افزایش سطح PA کاهش یافت.

* اطلاعات ارائه شده صرفاً جهت اطلاع رسانی است و به عنوان توصیه‌ای برای درمان بیماری‌ها عمل نمی‌کند.