به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان مرکز تحقیقات یولیش (آلمان) دریافتهاند که کمبود خواب و اختلالات خواب طولانیمدت، تأثیرات متفاوتی بر بدن دارند. اختلالات مزمن خواب، عملکرد نواحی مسئول احساسات و حافظه را تغییر میدهد، در حالی که کمبود خواب کوتاهمدت بر تنظیم دما و درک درد تأثیر میگذارد. نتایج این مطالعه در مجله JAMA Psychiatry منتشر شده است.
دانشمندان آلمانی دادههای ۲۳۱ مطالعه را تجزیه و تحلیل کردند تا تفاوتهای تغییرات عصبی بین افراد مبتلا به اختلالات مزمن خواب و افرادی که کمبود خواب کوتاهمدت را تجربه میکنند، شناسایی کنند.
تغییرات در قشر کمربندی قدامی، آمیگدال راست و هیپوکامپ در افراد مبتلا به اختلالات مزمن مانند بیخوابی، آپنه خواب و نارکولپسی ثبت شده است. این نواحی با تنظیم احساسات، حافظه و تصمیمگیری مرتبط هستند. اختلال در این نواحی میتواند منجر به علائمی مانند خستگی مزمن، مشکلات حافظه، نوسانات خلقی و افسردگی شود.
در عین حال، کمبود خواب کوتاه مدت با تغییراتی در تالاموس راست مرتبط بود که مسئول تنظیم دما، درک درد و حرکت است.
گریون ریمن، یکی از نویسندگان این مطالعه، توضیح میدهد: «علائم کمبود خواب در هر دو مورد مشابه است: تحریکپذیری، مشکلات توجه و اختلال در زمان واکنش. با این حال، اختلالات مزمن خواب خطرناکتر هستند - آنها کارایی مغز در حذف مواد مضر را کاهش میدهند، ثبات عاطفی و حافظه را مختل میکنند و عملکرد فرد را کاهش میدهند.»
به گفته دانشمندان، تغییرات مغزی مرتبط با کمبود خواب مزمن و کوتاه مدت با هم همپوشانی ندارند. این دادهها میتواند پایه و اساس توسعه درمانهای مؤثرتر برای اختلالات خواب را تشکیل دهد.