به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان دانشگاه ییواسکیلا (فنلاند) دریافتهاند که مردانی که از نظر ژنتیکی قدرت عضلانی بالایی دارند، صرف نظر از میزان فعالیت بدنیشان، خطر مرگ و میر ناشی از بیماریهای قلبی عروقی در آنها کمتر است. یافتههای این مطالعه در مجله انجمن قلب آمریکا (JAHA) منتشر شده است.
این مطالعه از دادههای نزدیک به ۹۰۰۰ مرد از گروه دوقلوهای مسنتر فنلاندی (برادرانی که قبل از سال ۱۹۵۸ متولد شده بودند) استفاده کرد. شرکتکنندگان پرسشنامههایی را در مورد سبک زندگی خود، از جمله میزان فعالیت بدنی، سیگار کشیدن، مصرف الکل، شاخص توده بدنی و سطح تحصیلات، تکمیل کردند. دانشمندان همچنین تجزیه و تحلیل ژنتیکی از ماده بیولوژیکی شرکتکنندگان انجام دادند.
ابزار کلیدی، امتیاز پلیژنیک بود - مجموعهای از صدها هزار گونه ژنتیکی مرتبط با قدرت گرفتن اشیا. این ابزار به ما امکان داد تا ارزیابی کنیم که چگونه یک استعداد ارثی برای قدرت عضلانی بیشتر، بر سلامت و خطر مرگ زودرس تأثیر میگذارد.
نتایج نشان داد که مردانی که عضلات قویتری دارند، کمتر در معرض مرگ ناشی از بیماریهای قلبی عروقی قرار دارند. این تأثیر حتی با فعالیت بدنی کم و پس از در نظر گرفتن عوامل دیگری مانند سیگار کشیدن و اضافه وزن نیز ادامه داشت.
نویسندهی این مطالعه، دانشجوی دکترا، پاوی هرانن، توضیح داد: «ارتباط بین قدرت بدنی ارثی بیشتر و خطر کمتر مرگ، صرف نظر از میزان فعالیت فرد در اوقات فراغتش، همچنان پابرجاست.»
چنین ارتباطی در زنان یافت نشد. محققان معتقدند که این ممکن است به دلیل تفاوتهای بیولوژیکی و محیطی باشد که بر سلامت قلب و عروق بین دو جنس تأثیر میگذارد.