به گزارش مجله خبری نگار، در میان عظمت پارتنون، جواهری ظریف و نامتقارن خودنمایی میکند. معبد ارختیون، نه با ستونهای سنگی، بلکه با شش دوشیزه سنگی که با وقار آسمان را بر دوش میکشند، سقف خود را نگاه داشته است. این معبد، اوج هنر و معماری ایونی در آکروپولیس آتن است.
در میان شکوه بی نظیر آکروپولیس آتن، در سایه شهرت جهانی پارتنون، بنایی ظریف و پیچیده خودنمایی میکند: معبد ارختیون (Erechtheion). این معبد که بین سالهای ۴۲۱ تا ۴۰۶ پیش از میلاد و در اوج دوران طلایی آتن ساخته شد، به دلیل سبک معماری نامتعارف و اهمیت مذهبی فوق العاده اش، یکی از شگفت انگیزترین آثار باستانی یونان به شمار میرود.
معبد ارختیون نه تنها یک مکان مقدس، بلکه گواهی بر خلاقیت و ذوق هنری یونانیان باستان است.
برخلاف پارتنون که بر اساس تقارن و نظم مطلق دوریسی (Doric) ساخته شده، ارختیون نمونهای برجسته از سبک ایونی (Ionic) است که با ظرافت و تزئینات فراوان شناخته میشود. با این حال، آنچه ارختیون را خاص میکند، نه تنها سبک، بلکه ساختار نامتقارن آن است.
این معبد روی زمین ناهموار و مقدس آکروپولیس بنا شد؛ جایی که اختلاف ارتفاع قابل توجهی داشت. به همین دلیل، ارختیون از سه بخش مجزا با ارتفاعهای متفاوت تشکیل شده و از چهار ایوان متمایز برخوردار است که هر کدام به یک جهت نگاه میکنند. این عدم تقارن، که در معماری کلاسیک یونان نادر است، به معبد هویتی منحصربهفرد بخشیده است.
شاید مشهورترین ویژگی معبد ارختیون، ایوان جنوبی کوچک آن باشد که به ایوان دوشیزگان (Portico of the Caryatids) شهرت دارد. در این بخش، به جای استفاده از ستونهای سنگی، شش تندیس زنانه با لباسهای پرچین و ظریف (که به کاریاتیدها معروفند) وظیفه نگه داشتن سقف را بر عهده دارند.
کاریاتیدها نماد زنان نجیب و مذهبی بودند که باوقار و استحکام، بار آسمان (سقف) را بر شانههای خود تحمل میکردند.
اهمیت اصلی ارختیون، ریشه در تقدس مکان آن دارد. طبق اساطیر یونان، این معبد در جایی ساخته شد که مهمترین رویداد مذهبی آتن رخ داد: نبرد آتنا و پوزئیدون برای تصاحب عنوان خدای حامی شهر.

در داخل یا کنار معبد، آثار مقدسی نگهداری میشد که گفته میشد از این نبرد باقی ماندهاند: اثر نیزه سه شاخه پوزئیدون روی یک سنگ؛ درخت زیتون مقدس آتنا (که هدیه او به شهر بود).
ارختیون برخلاف دیگر معابد که فقط به یک خدا تقدیم میشدند، به چندین ایزد و قهرمان شامل آتنا (الهه خرد)، پوزئیدون (خدای دریاها) و ارختئوس (پادشاه افسانهای آتن) تقدیم شده بود.