رسانه عبری به شکست اسرائیل در مقابل تونل‌های غزه اذعان کرد

به گزارش مجله خبری نگار، روزنامه هاآرتص در شماره امروز دوشنبه خود در مقاله‌ای تحقیقی با تیتر تونل‌های زیر غزه برای بقا ایجاد شده‌اند، به تونل‌های نوار غزه پرداخت و اطلاعاتی مختلفی را در این رابطه در اختیار خوانندگان خود قرار داد.

به نوشته این رسانه عبری زبان اولین تونل‌ها در نوار غزه در سال ۱۹۶۷ حفر شدند، روز به روز بر توانمندی فعالان حفر تونل افزوده شد و تلاش ارتش اسرائیل برای از بین بردن آن و زندگی جدیدی که زیر زمین شکل گرفته طی سال‌های گذشته همگی با شکست مواجه شدند.

در ابتدای این مقاله آمده است، امروز تمامی مسئولین در سطوح مختلف و یگان‌های ارتش اسرائیل این تلقی مشترک را پیدا کرده‌اند که شبکه تونل‌های حفر شده در نوار غزه بسیار بزرگتر و با فرعی‌های بیشتر از حد تصور اسرائیل از آن بوده است.

هاآرتص در همین رابطه می‌افزاید، در کنار آن این تلقی هم در ارتش میان فرماندهان عای رتبه نظامی به وجود آمده است که امکان تخریب تمامی تونل‌ها وجود نخواهد داشت و نه تنها قادر به از بین بردن تمام تونل‌های حماس و جهاد اسلامی در نوار غزه نیستیم بلکه به اکثر آن‌ها هم دسترسی پیدا نخواهیم کرد.

نویسنده مقاله می‌افزاید: ارتش اسرائیل در حالی بعد از سه ماه جنگ نیرو‌های خود را در نوار غزه کاهش می‌دهد که احساس متضاد بی سابقه‌ای در میان مسئولین و فرماندهان شکل گرفته است، از یک سو آن‌ها از دسترسی و تخریب شماری از تونل‌ها خوشحال هستند و از سوی دیگر از اینکه تعداد بیشتری از این تونل‌ها همچنان پا برجا هستند و شاید همچنان در حال بکارگیری و استفاده باشند، ناراحت و سرخورده‌اند، باید در اینجا گفت که تونل‌های موجود در زیر نوار غزه حتی پیش از تشکیل حماس در سال ۱۹۸۷ وجود داشته و بعد از پایان جنگ فعلی هم همچنان به همین شکل باقی خواهند ماند.

در بخش دیگری از مقاله آمده است، در سال ۲۰۰۵ اولین تونل در نزدیکی گذرگاه ایرز کشف شد، وزارت جنگ به همین دلیل موانعی را در زیر زمین ایجاد کرده و مانع زیر زمینی را با بتن و دستگاه‌های حس گر لرزشی مجهز کرد، بعد از پایان احداث دیوار حایل در سال ۲۰۲۱ وعده‌های زیادی در رابطه با بسط امنیت اعلام شد که در راس آن مسئولین و فرماندهان نهاد‌های امنیتی اسرائیل تاکید کردند که تمامی حملات گسترده علیه اسرائیل را خنثی خواهد کرد.

از اینرو دیگر نسبت به اقدام علیه تونل‌های موجود در داخل نوار غزه نیازی را احساس نکردند.

یک منبع اطلاعاتی که چندین سال است فعالیت حماس را پیگیری می‌کند گفت: احداث دیوار حایل باعث شد تا پرداختن و پیگیری تونل‌ها موجود در داخل نوار غزه در محافل ارتش اسرائیل به کلی کم رنگ شود و از اولویت‌های نهاد‌های اطلاعاتی نیز به کنار برود، مسئله به این معنی نبود که ما کلا این مسئله را فراموش کرده بودیم بلکه این احساس در ساختار‌های امنیتی و نظامی به وجود آمد که تا زمانی که این تونل‌ها از خط مرزی عبور نکرده باشند، تهدیدی به مراتب کمتر برای ما خواهند داشت.

اما دیوار حایل در مقابل آزمون ۷ اکتبر شکست خورد و از سطح زمین از آن عبور شد تا بعد از آن تونل‌های موجود در نوار غزه ۲۵۰ نفر از اسرائیلی‌های اسیر را در خود ببلعند.

ابتدا تصور می‌شد که حماس از این تونل‌ها برای انجام کمین علیه ارتش اسرائیل استفاده خواهد کرد، اما به تدریج این اعتراف در میان ساختار ارتش اسرائیل شنیده‌تر شد که شبکه تونل‌های موجود در نوار غزه بسیار بزرگترین و منشعب‌تر از آن چیزی است که ما تاکنون انتظار آن را داشتیم و برخلاف تصور کاربری آن نه برای اقدامات آفندی و تهاجمی بلکه برای حفظ نیرو‌ها به کار می‌رود.

همچنین این فرضیه هم وجود داشت که صرف اشغال سطحی و روی زمین می‌تواند باعث سقوط تمام تونل‌ها شود، زیرا در چنین شرایطی اکسیژن و آب و غذا در تونل‌ها دچار کمبود شد و حاضران در آن مجبور به خروج از آن و تسلیم می‌شدند.

اما این ارزیابی هم بعد از حمله زمینی به نوار غزه اشتباه از آب در آمد و مشخص شد که تونل‌ها به شکل بسیار عالی برای اقامتی بلند مدت تجهیز شده‌اند و حتی به ساکنان آن این اجازه را می‌داد تا بین مناطق مختلفی از یک شهر و شاید نوار غزه تردد داشته باشند.

مدتهاست که رسانه‌ها به نقل از ارتش اسرائیل اعلام می‌کنند که یگان‌هایی از حماس را یکی پس از دیگری منهدم کرده است، اما بعد از مدتی مشاهده می‌کردیم که گردان‌های جدیدی در مناطق و نقاط دیگری با ارتش اسرائیل درگیر می‌شوند.

هرگاه که اطلاعاتی در رابطه با حضور یک یا چند اسیر در داخل تونل خاصی به دستمان می‌رسید، وقتی به آن نقطه می‌رسیدیم، مشاهده می‌کردیم که مدت‌ها قبل‌تر این افراد تونل مذکور را تخلیه کرده بودند.

هاآرتص در ادامه این مقاله طولانی تاکید می‌کند، نیرو‌های مهندسی رزمی ارتش اسرائیل توانمندی‌های خود را با مجهز شدن به فن‌آوری‌های جدید و بمب‌هایی خاص برای حضور در جنگ تونل‌ها افزایش داده است.

با این حال این هم کافی نیست، فرماندهان میدانی متوجه شدند که در مواردی برنامه ریزی برای انهدام چند صد متر تونل نیازمند روز‌ها و حتی هفته‌ها زمان است.

این در حالی است که در همان زمان صد‌ها نفر از نظامیان اسرائیلی هم مجبور می‌شوند تا در محدوده تونل حضور داشته و از نیرو‌های مهندسی پشتیبانی کنند.

در کنار آن طرح آتلانتیس برای غرق کردن تونل‌های غزه به مرحله اجرا در آمد به این امید که با ورود آب جنگجویان از داخل تونل‌ها خارج شوند، اما این پروژه هم زیان خاصی را برای حماس و گروه‌های فلسطینی به ثبت نرساند.
در همین رابطه ارتش اسرائیل تدابیر خود را در این جنگ تغییر داد و دستور ممنوعیت ورود نیرو‌های نخبه به داخل تونل‌ها را صادر و اعلام کرد حاضر ریسک در این رابطه نیست و فقط باید از دوربین یا سگ‌های تعلیم دیده برای بررسی تونل استفاده شود.

نویسنده در پایان هم تاکید می‌کند، نهاد‌های نظامی باید به این نتیجه برسند که از بین بردن تونل‌ها یکی از اهدافی بود که از همان ابتدا غیر واقعی می‌نمود.

شاید ارتش اسرائیل قادر به تعامل با فلسطینیان به عنوان یک تهدید نظامی باشد، اما آن‌ها زیر زمین باقی خواهند ماند شاید به همین دلیل باشد که پدر سامانه پدافند هوایی اسرائیل در این رابطه می‌گوید: در آسمان اسرائیل از برتری کاملی برخوردار است و همواره پیشرفته‌ترین فن‌آوری‌های را در اختیار دارد شاید به همین خاطر بود که حماس ما را برای جنگ به زیر زمین کشانده است.