کی‌روش؛ مردی که زیاد می‌داند/ دلخوشی‌های کاغذی یا انتظار‌های نافرجام

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: هر چه بود، تمام شد. آن‌هایی که سینه‌چاک دراگان اسکوچیچ بودند، باید این موضوع را بپذیرند که خوب یا بد، دیگر این چهره سرمربی ما نیست. کسانی که دشمن کارلوس کی‌روش بودند هم باید با این قضیه کنار بیایند که بالاخره مرد پرتغالی بازگشته و تیم ملی را در جام جهانی هدایت خواهد کرد. از همین الان تا صبح می‌توانیم در مورد اتفاقات جام جهانی صحبت کنیم و پیش‌بینی داشته باشیم، اما باید منتظر شروع این تورنمنت شویم، چون بحث‌های ورزشی تا قبل از شروع مبارزه، الکی و بیهوده است.

هیچ اطمینانی وجود نداشت که با اسکوچیچ بتوانیم در این جام جهانی امتیازی بگیریم و البته این اطمینان با وجود کی‌روش هم وجود ندارد. همه چیز، صفر و صدی است، اما یک تفاوت عمده دیده می‌شود؛ بزرگ‌تر‌های تیم ملی توانستند حرف‌شان را به کرسی بنشانند و حامیان اسکوچیچ هم احتمالاً جرأت ندارند در ادامه راه، علیه کی‌روش رفتاری انجام بدهند، زیرا یک جام جهانی از کارنامه‌شان حذف خواهد شد.

در واقع روی یک پل معلق ایستاده‌ایم که یک سمت آن، دلخوشی‌های کاغذی است و یک سمت دیگر، انتظار‌های نافرجام. می‌دانیم که احتمال کسب برد مقابل انگلیس، چیزی نزدیک به بعید است، اما به یاد می‌آوریم که همین حرف‌ها را قبل از مصاف با پرتغال می‌زدیم و تا یک قدمی کسب پیروزی مقابل آن‌ها پیش رفتیم. این‌ها روی کاغذ، شیرین است که فکر کنیم توانایی ریختن امتیاز از انگلیس را داریم. اینکه می‌توانیم امریکا را شکست بدهیم و پدیده جام جهانی باشیم. اینکه جام جهانی در قطر برگزار می‌شود و حتماً ورزشگاه‌ها با ایرانی‌‎ها پر می‌شود.

اینکه جام جهانی ۲۰۲۲ می‌تواند تا ابد برای ایران به‌عنوان یک یادگاری شیرین، باقی بماند. همه این‌ها را روی کاغذ می‌نویسیم و امیدواریم که اتفاق بیفتد، اما روی دیگر این سکه، سقوط یکباره تیم ملی است. انتظار‌هایی که ممکن است نافرجام باشد و تیم ملی را به روزگاری بد و زشت دچار کند. یک شکست تلخ، یک تورنمنت بد، یکسری اختلاف و درگیری، یک ارتش از پیش بازنده و کلی اتفاق که قابل پیش‌بینی نیست. برای شکل دادن به این موم، معلوم نیست باید چه تفکری داشته باشیم، اما می‌توان روی این موضوع حساب باز کرد که کی‌روش برخلاف اسکوچیچ، یک مربی دنیادیده است و شبیه فردی عمل می‌کند که زیاد می‌داند!

همین تجربیات بخصوص تجربه همکاری با نسل فعلی فوتبال ایران، شاید کمی دلگرمی برای موفقیت احتمالی در جام جهانی ایجاد کند، اما تا زمانی که سوت بازی با انگلیس به صدا درنیامده، هر اظهارنظری می‌تواند بی‌نهایت درست یا بی‌نهایت اشتباه باشد. فعلاً همه چیز در تسخیر مرد پرتغالی است.